Uyuni
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
29 September 2007 | Bolivia, Uyuni
Hallo allemaal, hier is jullie Reizende Oom Roel weer, ha, ha!
De reden dat er ditmaal zo weinig berichtjes van mij zijn, komt omdat we hier in het armste land van Zuid Amerika zitten en er dus weinig danwel geen internetmogelijkheden zijn en als ze er zijn gaat het zo verrot langzaam, dat je na 10 minuten wachten de boel maar afsluit. En de andere reden is dat we echt enorm aan het reizen zijn, superlange dagen van ruim 8 uur in een bus....en dan ben je ´s avonds helemaal naar de klote.
Maar goed, waar waren we gebleven.
24-9 aan de Diamox begonnen in Tarija tegen de hoogteziekte.
25-9 Naar de wijnboerdrij en proeverijen gegaan, inderdaad om 8.30 uur aan de wijn is een beetje gekkenwerk, maar bij de laatste boerderij kon ik het niet laten en kreeg ik er ook geen kans voor ´nee´ te zeggen, want ze bleef maar met flessen aanzetten, ha, ha. Daar hebben we ook geluncht, nou ja, rijst met een sausje, ik waag me hier niet aan het vlees, het zijn echt stukken dier die op je bord liggen, niet een mooi stukje kipfilet of karbonaatje of zo, nee gewoon stukken huid met haar en vet, EUCH!Kei-goor!
Daarna dus naar het paleontologisch gebied gereden om fossielen te zoeken, alleen is daar niks van gekomen want het was hier zoooo mooi, zoooo surrealistisch, we hebben alleen maar gewandeld en foto´s gemaakt echt super!
26-9 een lange tocht van 8 uur door de bergen over de Altiplano, dit is het vlakke gebied dat tussen het Andesgebergte loopt, op 3500-4000 meter hoogte, dus ik heb mijn vuurdoop gehad.....ben er goed doorgekomen, beetje licht in mijn hoofd, maar voor de rest geen Peru tafferelen.....dus....
We kwamen aan het einde van de middag aan in een heel leuke hotelletje Mitru genaamd en daar zijn we ´s avonds met zijn 5 jes (Anja, Marissa en Joost, en Michel de reisleider) bij een Italiaan wezen eten.
En ja, wederom haute cuisine, maar ik zweer het je dat je het Boliviaanse eten echt niet door je keel krijgt, zelfs niet met een pistool op je kop!
Om 20.30 uur waren we weer terug en zijn we als een blok in slaap gevallen.
27-9 Om 9.00 uur met een jeep vertrokken voor een Triatlon (op 2930 meter hooghte, ahum) op een bepaald punt zijn we op de mouintainbike gestapt, ook ik met mijn kortademigheid en koppijn, maar goed eerst proberen, dan nuilen toch? Maar na een paar honderd meter kreeg ik een klapband, ha, ha, ha, vervolgens kreeg ik een andere fiets, maar hier waren de versnellingen van stuk, en de enige versnelling die het deed was zoooo zwaar dat mijn kop uit elkaar spatte door alle inspanning, dus ben ik lekker in de jeep gaan zitten met een paracetamolletje en heb ik Anja aangemoedigd!
Vervolgens zijn we na het fietsen naar een soort van oase gereden met de jeep waar we hebben geluncht, echt een verschrikkelijk mooie plek, heel sprookjesachtig, daarna naar een manege gereden en jawel we zijn gaan knolhobbelen!!
Ruim 2,5 uur zijn we door een soort van Wild Western omgeving gereden, echt super! In dit gebied zijn Butch Cassidy en de Sundance Kid doodgeschoten, dus echt een cowboylandschap. Canyons, rode rotsformaties, grote cactussen, en mijn knol was echt heel lief, luisterde voor geen meter, maar heel lief, ben zelfs verscheidene keren in draf gegaan, ha, ha, ha, kei leuk! Inderdaad mama, paardrijden is leuk, maar dan wel in dit soort landschappen en niet in zo´n suffe bak rondjes lopen, ha, ha.
Na 2,5 uur zijn we weer in de jeep gestapt en zijn we naar een punt van 3700 meter hoog gereden, met een prachtig uitzicht over een vallei met de meest rare vormen rotsen in de meest schitterende kleuren.
Daar zijn een stel met de fiets naar beneden gesjeesd, ik niet, want ik had nog steeds koppijn, een prettige bijwerking van de Diamox, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, tintelende lippen en vingertoppen ja....leuk....
Hoe dan ook echt een hele gave dag gehad, vooral met het paard, ik voelde me net een cowboy!
28-9
Vanochtend om 9.00 uur vertrokken voor de (wederom) lange busreis van 8 uur naar Uyuni, dit ligt op een hoogte van 4000 meter.
Prachtige tocht,mooie bergen, maar een beetje hoog hoor, op een hoogte van ruim 4200 meter had ik het toch eventjes slecht, was weer helemaal aan het trillen, was supermisselijk, begon weer spontaan mijn tranen te laten varen, best bud, maar wel dragelijk, dus....effe doorbijten.
Aangekomen in Uyuni zijn we eerst naar het Treinkerkhof gegaan, jullie zien de foto´s wel, een bijzondere plek, maar ik had er de kracht niet meer voor om uit de bus te stappen, dus Anja heeft wat plaatjes geschoten voor me.
Vervolgens doorgereden naar het hostel, blijkt Uyuni al 3 dagen zonder electriciteit te zitten, en het hostel had kamers die echt super super super, had ik al gezegd super koud waren!
Geen licht en geen warm water dus....en dat 3 dagen lang! Dat is toch niet normaal, ja hier in Bolivia wel dus....
Ik ben onder de dekens gaan liggen, want die hoogte is toch een aanslag op mijn lichaam hoor, ben helemaal lam, maar goed.
Anja, Marissa en Joost zijn het stadje wezen verkennen en ik heb liggen klappertanden onder de dekens.
Toen Anja terugkwam is ze met de Lonely Planet de stad ingegaan op zoek naar een hotel met warm water en warempel, we hebben er een gevonden, dit hotel gebruikt gas om het water te verwarmen, dus wij hebben met zijn 2tjes de koffers gepakt en hebben de halve stad doorkruisd en zitten nu in een prachtig maar vooral warm hotel!
Anja ging eten, ik wilde lekker rustig op de kamer blijven met kaarsjes aan toen ineens de electriciteit het weer deed!
Uitgelezen kans natuurlijk om jullie even op de hoogte te stellen, dus bij deze!
Ik kap er nu mee, jullie horen me snel weer, we zitten nog een dag of 4 in Bolivia en dan gaan we weer naar Chili, dus dan zal het internetten beter gaan.
Morgen en overmorgen zitten we op de zoutvlakte, ben heeeel benieuwd, jullie horen het wel.
Dikke zoen en heel veel liefs van mij voor jullie! XXXXXXXXX Manonovich
De reden dat er ditmaal zo weinig berichtjes van mij zijn, komt omdat we hier in het armste land van Zuid Amerika zitten en er dus weinig danwel geen internetmogelijkheden zijn en als ze er zijn gaat het zo verrot langzaam, dat je na 10 minuten wachten de boel maar afsluit. En de andere reden is dat we echt enorm aan het reizen zijn, superlange dagen van ruim 8 uur in een bus....en dan ben je ´s avonds helemaal naar de klote.
Maar goed, waar waren we gebleven.
24-9 aan de Diamox begonnen in Tarija tegen de hoogteziekte.
25-9 Naar de wijnboerdrij en proeverijen gegaan, inderdaad om 8.30 uur aan de wijn is een beetje gekkenwerk, maar bij de laatste boerderij kon ik het niet laten en kreeg ik er ook geen kans voor ´nee´ te zeggen, want ze bleef maar met flessen aanzetten, ha, ha. Daar hebben we ook geluncht, nou ja, rijst met een sausje, ik waag me hier niet aan het vlees, het zijn echt stukken dier die op je bord liggen, niet een mooi stukje kipfilet of karbonaatje of zo, nee gewoon stukken huid met haar en vet, EUCH!Kei-goor!
Daarna dus naar het paleontologisch gebied gereden om fossielen te zoeken, alleen is daar niks van gekomen want het was hier zoooo mooi, zoooo surrealistisch, we hebben alleen maar gewandeld en foto´s gemaakt echt super!
26-9 een lange tocht van 8 uur door de bergen over de Altiplano, dit is het vlakke gebied dat tussen het Andesgebergte loopt, op 3500-4000 meter hoogte, dus ik heb mijn vuurdoop gehad.....ben er goed doorgekomen, beetje licht in mijn hoofd, maar voor de rest geen Peru tafferelen.....dus....
We kwamen aan het einde van de middag aan in een heel leuke hotelletje Mitru genaamd en daar zijn we ´s avonds met zijn 5 jes (Anja, Marissa en Joost, en Michel de reisleider) bij een Italiaan wezen eten.
En ja, wederom haute cuisine, maar ik zweer het je dat je het Boliviaanse eten echt niet door je keel krijgt, zelfs niet met een pistool op je kop!
Om 20.30 uur waren we weer terug en zijn we als een blok in slaap gevallen.
27-9 Om 9.00 uur met een jeep vertrokken voor een Triatlon (op 2930 meter hooghte, ahum) op een bepaald punt zijn we op de mouintainbike gestapt, ook ik met mijn kortademigheid en koppijn, maar goed eerst proberen, dan nuilen toch? Maar na een paar honderd meter kreeg ik een klapband, ha, ha, ha, vervolgens kreeg ik een andere fiets, maar hier waren de versnellingen van stuk, en de enige versnelling die het deed was zoooo zwaar dat mijn kop uit elkaar spatte door alle inspanning, dus ben ik lekker in de jeep gaan zitten met een paracetamolletje en heb ik Anja aangemoedigd!
Vervolgens zijn we na het fietsen naar een soort van oase gereden met de jeep waar we hebben geluncht, echt een verschrikkelijk mooie plek, heel sprookjesachtig, daarna naar een manege gereden en jawel we zijn gaan knolhobbelen!!
Ruim 2,5 uur zijn we door een soort van Wild Western omgeving gereden, echt super! In dit gebied zijn Butch Cassidy en de Sundance Kid doodgeschoten, dus echt een cowboylandschap. Canyons, rode rotsformaties, grote cactussen, en mijn knol was echt heel lief, luisterde voor geen meter, maar heel lief, ben zelfs verscheidene keren in draf gegaan, ha, ha, ha, kei leuk! Inderdaad mama, paardrijden is leuk, maar dan wel in dit soort landschappen en niet in zo´n suffe bak rondjes lopen, ha, ha.
Na 2,5 uur zijn we weer in de jeep gestapt en zijn we naar een punt van 3700 meter hoog gereden, met een prachtig uitzicht over een vallei met de meest rare vormen rotsen in de meest schitterende kleuren.
Daar zijn een stel met de fiets naar beneden gesjeesd, ik niet, want ik had nog steeds koppijn, een prettige bijwerking van de Diamox, hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid, tintelende lippen en vingertoppen ja....leuk....
Hoe dan ook echt een hele gave dag gehad, vooral met het paard, ik voelde me net een cowboy!
28-9
Vanochtend om 9.00 uur vertrokken voor de (wederom) lange busreis van 8 uur naar Uyuni, dit ligt op een hoogte van 4000 meter.
Prachtige tocht,mooie bergen, maar een beetje hoog hoor, op een hoogte van ruim 4200 meter had ik het toch eventjes slecht, was weer helemaal aan het trillen, was supermisselijk, begon weer spontaan mijn tranen te laten varen, best bud, maar wel dragelijk, dus....effe doorbijten.
Aangekomen in Uyuni zijn we eerst naar het Treinkerkhof gegaan, jullie zien de foto´s wel, een bijzondere plek, maar ik had er de kracht niet meer voor om uit de bus te stappen, dus Anja heeft wat plaatjes geschoten voor me.
Vervolgens doorgereden naar het hostel, blijkt Uyuni al 3 dagen zonder electriciteit te zitten, en het hostel had kamers die echt super super super, had ik al gezegd super koud waren!
Geen licht en geen warm water dus....en dat 3 dagen lang! Dat is toch niet normaal, ja hier in Bolivia wel dus....
Ik ben onder de dekens gaan liggen, want die hoogte is toch een aanslag op mijn lichaam hoor, ben helemaal lam, maar goed.
Anja, Marissa en Joost zijn het stadje wezen verkennen en ik heb liggen klappertanden onder de dekens.
Toen Anja terugkwam is ze met de Lonely Planet de stad ingegaan op zoek naar een hotel met warm water en warempel, we hebben er een gevonden, dit hotel gebruikt gas om het water te verwarmen, dus wij hebben met zijn 2tjes de koffers gepakt en hebben de halve stad doorkruisd en zitten nu in een prachtig maar vooral warm hotel!
Anja ging eten, ik wilde lekker rustig op de kamer blijven met kaarsjes aan toen ineens de electriciteit het weer deed!
Uitgelezen kans natuurlijk om jullie even op de hoogte te stellen, dus bij deze!
Ik kap er nu mee, jullie horen me snel weer, we zitten nog een dag of 4 in Bolivia en dan gaan we weer naar Chili, dus dan zal het internetten beter gaan.
Morgen en overmorgen zitten we op de zoutvlakte, ben heeeel benieuwd, jullie horen het wel.
Dikke zoen en heel veel liefs van mij voor jullie! XXXXXXXXX Manonovich
-
29 September 2007 - 02:29
Elske:
Groen.... knalgroen... kom nu maar weer terug, hahaha. Geniet ervan poppetje, en oprecht; je hebt t verdiend. (doe mij die loterij nou aankomende maand ;-) Ik geniet van je verhalen, blijf vooral schrijven!!!
Kuskus,
Elske -
29 September 2007 - 07:56
Suuske:
Hey Manonnie,
wat klinkt dat allemaal geweldig!!!!! Bevalve de stroom(eigenlijk het gebrek eraan hahaha) en het eten dan..... pfff ik wordt al niet goed als ik eraan denk, laat staan dat ik zoiets van dichtbij zie!!!!
De zoutvlakte lijkt me echt super supergaaf om te zien!!!
Heel veel plezier nog!!! en ik hoop je snel weer te lezen!!!
Kus Suus -
29 September 2007 - 09:18
AGGI:
Hallo wijffie, ik ben er een beetje stil van hoe je reis verloopt (weet niet of ik dat wel zou willen hoor!)maar in ieder geval maken jullie eens aan den lijve mee hoe het er daar aan toe gaat. Ik hoop dat je snel weer opknapt en van alle dingen mee kunt genieten (maar die pillen tegen hoogteziekte helpen toch wel iets?) Ben al zeer benieuwd naar de foto´s van al dat natuurschoon ROR (hoe kom je aan die naam?) Ik kan me voorstellen dat je het plaatselijke eten versmaadt en internationaal gaat (de rillingen lopen me over de rug)Hoe zijn de mensen daar en hoe houdt de rest van je reisgezelschap zich. Kijk al uit naar je volgende verslagje. Take care en een dikke zoen van Aggi. -
29 September 2007 - 10:24
Eve:
Ha Manonski!
Het is toch allemaal weer èèn groot avontuur daar, klinkt super, ik ben benieuwd naar de foto`s! Ik hoop alleen dat er geen foto van het eten tussen zit!!!!
Ik hoop dat het nog een beetje vol te houden is met je hoogteziekte en dat je van de reis kan genieten. Is toch wel heel vervelend allemaal.
xxx Eve -
29 September 2007 - 13:26
Pam:
He manon!! klinkt echt goed allemaal!!!(bevalve dan je hoogteziekte)
je moet me echt wat foto's opsturen....ben zo benieuwd!!!
xxxxxxxx
pammie -
29 September 2007 - 18:24
Lies:
Hallo lieverd,
Klinkt allemaal weer hartstikke spannend. Gelukkig werken de medicijnen wel, al is het niet optimaal.Zo te horen kan je in ieder geval nog genieten en heb je je gevoel voor humor nog.
Zie je wel dat paardrijden geweldig leuk is? Hihihi.
Fijn om weer van je te horen, ik kijk er echt naar uit.
Dikke zoen van mij voor jullie,
Lies -
29 September 2007 - 19:56
Corine:
hey Meis, wat een verhalen! klote van die hoogte ziekte... Hoop dat je je nu alweer wat beter voelt. Ben erg benieuwd naar je foto's! Je maakt wel wat mee daar! Geniet er van!! Kus Corine -
01 Oktober 2007 - 09:43
Jeske:
Hi Cowboy Billy,
Klinkt allemaal weer goed zeg...op het eten na! Balen dat je toch nog wat last hebt van de hoogte en het medicijn ertegen! Maar je zit ook wel behoorlijk hoog! Ben benieuwd naar de zoutvlakte...dat zal ook wel weer een hele beleving zijn!
Geniet ervan!
Dikke kus Jeske -
05 Oktober 2007 - 07:45
Winston:
Dag lekker ding,
kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
