Het lijkt wel een onbewoond eiland!

Maandag 20 februari

Vlucht naar Santa Marta - Los Angeles

Vandaag vliegen we naar Santa Marta, de oudste stad van Colombia. Volgens mij was de piloot dronken, want het leek nergens op hoe het toestel op de grond werd gezet, maar goed, we waren geland. Santa Marta is een relaxte stad waar het het gehele jaar door tropisch warm is. In 1525 werd de stad gesticht door de Spanjaarden omdat zij wisten dat de Tayrona Indianen die in dit gebied woonden, over enorme goudschatten beschikten. Na vele jaren strijd waren de Tayrona's bijna uitgeroeid en hun vele prachtige gouden voorwerpen omgesmolten en naar Spanje verscheept. Mooi he, die kolonisatie....

In eerste instantie zouden wij ook in dit gebied overnachten in hangmatten. Maar de Tayrona's hebben het park voor de komende 3 maanden gesloten, zodat Pacha Mama (Moeder Natuur) de kans krijgt om weer een beetje op adem te komen, fantastisch toch?
Hierdoor rijden we een stukje verder, richting kust en slapen we op een camping aan zee, genaamd Los Angeles.
Bij aanvang van deze reis wisten we al dat we hier naartoe zouden gaan en onderweg werd duidelijk dat er op deze camping ook cabanas (huisjes) te huur waren...logischerwijs zijn An en ik daar natuurlijk meteen bovenop gedoken!
We hebben een schitterend huisje bovenop een heuvel (flinke klimpartij, maar na die 700 treden bij El Penol hoor je ons niet meer zo snel klagen), omringd door hibiscussen, bougainvilles, palmbomen en al het weelderig groen dat je je maar voor kan stellen. Op de veranda hangen 2 hangmatten, staan 2 schommelstoelen en lopen 2 huiskatten rond om ons welkom te heten. Op de achtergrond hoor je het ruizen van de zee.
In het huisje 2 bedden, een eigen badkamer en ventilator.....jeetje, wat hebben we het toch slecht!
De knoop was dan ook snel doorgehakt: we gaan morgen helemaal niks doen, behalve genieten van dit pareltje van een plekje waar we terrecht zijn gekomen.
Er is een grote gezamelijke ruimte onder een houten overkapping aan zee, waar het eten en een drankje wordt geserveerd, terwijl je met je voetjes in het zand zit.
's Avonds eten we een bordje pasta met groenten en we moeten meteen doorgeven wat we als ontbijt willen...er staan pannekoeken op het menu!!!
Ze zijn hier duidelijk wat meer op de toeristen ingesteld.
Om 21.00 uur lopen we met onze zaklampen in de hand terug naar ons onderkomen, de sterrenhemel is weer prachtig aan het glinsteren en om half 10 liggen we op bed en vallen we in slaap.



Dinsdag 21 februari.

Lekker uitgeslapen tot 07.00 uur en om half negen naar het strand gelopen voor het ontbijt: 2 pannekoeken met banaan, zelf hadden we nog een potje arequipe bij ons..een soort van caramelspread met een vleugje koffiesmaak, perfecte combi!! Kopje warme chocolademelk erbij, jammie.
Even wat flesjes drinken gekocht en teruggelopen naar het huisje. Heerlijk in de hangmat, muziekje op de achtergrond, een klein briesje wat over de veranda woeit, mijn verslag aan het bijwerken...er vliegen vlinders en kolibries bij de knalroze bloemen van de bourgainville, die mooi afsteken tegen de strakblauwe lucht, de kat ligt lekker te soezen in het zonnetje...ik zou hier wel daaaagen kunnen verblijven!
Rond een uur of 1 trekken we de bikini aan en lopen we naar hetvstrand om bij het eet-gedeelte te lunchen: tosti's met een kannetje vers vruchtensap (ik drink niks anders hier, heerlijk al dat verse fruit!). Na de lunch gaan we in de schaduw van de wuivende palmbomen op het strand liggen, het water is felblauw van kleur en nodigt uit om een frisse duik te nemen, maar helaas is de stroming hier te sterk en mag er niet gezwommen worden.
Ik sta heel charmant in de branding wanneer een grote golf me omver blaast, kopje onder laat gaan en proestend kruip ik het water uit met zand op en in elke denkbare plek....dan maar pootje baden....
Heerlijk middagje gehad, het is hier zo mooi!! Bijna geen kip te bekennen, een verlaten strand met op de achtergrond de bergen.
Helaas, morgen weer de bus in, dan gaan we naar onze laatste bestemming: 3 dagen naar Cartagena. Maar das ook niet verkeerd, dus...

XX Manon.