Donderdag 16 februari, door de koffiestreek.
Blijf op de hoogte en volg Manon
17 Februari 2017 | Colombia, Salamina
Na wederom een heerlijk nachtje knorren, om 06.00 uur opgestaan, ontbijt en hoppa: de bus weer in!
En inderdaad, de reisbeschrijving heeft niet gelogen: wat een prachtige busrit. We moesten weer door de bergen, gestegen naar 2000 meter, weer afdalen naar 1600, door koffieplantages, langs diepe afgronden (serieus, we hebben het echt getroffen met onze buschauffeur, hij is begin 30 en dol op eten...volgens mij heeft hij altijd honger...hm, doet me denken aan iemand, palomita, ha, ha, ha!!=inside joke), prachtige vergezichten, over bruggen, langs rivieren. De natuur is hier echt schitterend, ik kijk mijn ogen uit, zo ongerept mooi.
Onderweg maken we een aantal stops, waaronder een stop op het oude landgoed van Carlos Ledher, mede-oprichter van het Medellinkartel en zakelijk partner van Pablo Escobar.
Lehder kocht het eiland Norman's Cay gelegen in het zuiden van de Bahama's op ongeveer 350 km van de kust van Florida en groeide daardoor uit tot de belangrijkste schakel in de cocaïne-transport. Hij is het enige lid van het Medellínkartel dat ooit is uitgeleverd aan en berecht is in de Verenigde Staten. Pablo Escobar heeft hem aangegeven bij de politie, omdat Ledher nogal veel van de coke snoepte en Escobar bang was dat hij loslippig zou worden en een bedreiging zou vormen voor zijn kartel. De familie van deze man is gevlucht naar het buitenland en het landgoed is in verval geraakt. De dochter van Ledher woont in Amerika en is nog verwikkeld in een rechtzaak met de Colombiaande overheid mbt tot het ontzettend grote landgoed, waarop een vervallen mega-villa, een vreselijk grote vogelkooi waar condors in werden gehouden, een vervallen discotheek, restaurant, paardenstallen en bijgebouwen staan. Er is door de dochter van Ledher een familie in 3 huisjes neergezet op het terrein om de boel in de gaten te houden en de kleinzoon neemt ons mee. Freaky!!! Je loopt dus door vertrekken waar zich de allerberuchtste en allerrijksten in die vreemde wereld hebben opgehouden...
Na uren in de bus te hebben gezeten zijn we aangekomen in Salamina (qua kilometers ligt het allemaal niet zo ver van elkaar, maar de wegen door de bergen maken het dat we zo lang in de bus moeten zitten).
Ons hotel, Casa Real, is een oud koloniaal huis, An en ik nemen een kamer aan de voorkant...best luid...al dat verkeer wat voorbij komt rijden...wat!?....ik hoor je niet!!!....que?....en die uitlaatgassen zijn ook niet echt prettig, maar de kamer is leuk voor de foto's, ha, ha, ha, ha!!!
Salamina is een karakterestiek dorpje in koloniale stijl, allemaal balkonnetjes, gekleurde huisjes en een prachtig Park Bolivar, met allemaal 'spookbomen'. We drinken een kopje koffie (en hebben overigens veel bekijks...we zijn echt de enige toeristen hier!) en branden even een kaarsje in de mooie kerk op het plein. Vandaag staat er niks meer op het programma, An is een hapje eten, ik had geen trek en zit nu in de hotel lobby mijn verslag bij te werken.
Morgen 7.00 uur ontbijt en dan worden we om 8.00 uur opgehaald voor een rit in een Willy!! Lokaal transportmiddel hier in Colombia. We gaan naar San Felix om de waxpalmbomen te bekijken (grootste palmbomen ter wereld) en een wandeling te maken naar 3000 meter hoogte...fingers crossed! 2 liter water in de rugzak, poncho en wandelschoenen is a must.
Hasta manana, Manon xxx
En inderdaad, de reisbeschrijving heeft niet gelogen: wat een prachtige busrit. We moesten weer door de bergen, gestegen naar 2000 meter, weer afdalen naar 1600, door koffieplantages, langs diepe afgronden (serieus, we hebben het echt getroffen met onze buschauffeur, hij is begin 30 en dol op eten...volgens mij heeft hij altijd honger...hm, doet me denken aan iemand, palomita, ha, ha, ha!!=inside joke), prachtige vergezichten, over bruggen, langs rivieren. De natuur is hier echt schitterend, ik kijk mijn ogen uit, zo ongerept mooi.
Onderweg maken we een aantal stops, waaronder een stop op het oude landgoed van Carlos Ledher, mede-oprichter van het Medellinkartel en zakelijk partner van Pablo Escobar.
Lehder kocht het eiland Norman's Cay gelegen in het zuiden van de Bahama's op ongeveer 350 km van de kust van Florida en groeide daardoor uit tot de belangrijkste schakel in de cocaïne-transport. Hij is het enige lid van het Medellínkartel dat ooit is uitgeleverd aan en berecht is in de Verenigde Staten. Pablo Escobar heeft hem aangegeven bij de politie, omdat Ledher nogal veel van de coke snoepte en Escobar bang was dat hij loslippig zou worden en een bedreiging zou vormen voor zijn kartel. De familie van deze man is gevlucht naar het buitenland en het landgoed is in verval geraakt. De dochter van Ledher woont in Amerika en is nog verwikkeld in een rechtzaak met de Colombiaande overheid mbt tot het ontzettend grote landgoed, waarop een vervallen mega-villa, een vreselijk grote vogelkooi waar condors in werden gehouden, een vervallen discotheek, restaurant, paardenstallen en bijgebouwen staan. Er is door de dochter van Ledher een familie in 3 huisjes neergezet op het terrein om de boel in de gaten te houden en de kleinzoon neemt ons mee. Freaky!!! Je loopt dus door vertrekken waar zich de allerberuchtste en allerrijksten in die vreemde wereld hebben opgehouden...
Na uren in de bus te hebben gezeten zijn we aangekomen in Salamina (qua kilometers ligt het allemaal niet zo ver van elkaar, maar de wegen door de bergen maken het dat we zo lang in de bus moeten zitten).
Ons hotel, Casa Real, is een oud koloniaal huis, An en ik nemen een kamer aan de voorkant...best luid...al dat verkeer wat voorbij komt rijden...wat!?....ik hoor je niet!!!....que?....en die uitlaatgassen zijn ook niet echt prettig, maar de kamer is leuk voor de foto's, ha, ha, ha, ha!!!
Salamina is een karakterestiek dorpje in koloniale stijl, allemaal balkonnetjes, gekleurde huisjes en een prachtig Park Bolivar, met allemaal 'spookbomen'. We drinken een kopje koffie (en hebben overigens veel bekijks...we zijn echt de enige toeristen hier!) en branden even een kaarsje in de mooie kerk op het plein. Vandaag staat er niks meer op het programma, An is een hapje eten, ik had geen trek en zit nu in de hotel lobby mijn verslag bij te werken.
Morgen 7.00 uur ontbijt en dan worden we om 8.00 uur opgehaald voor een rit in een Willy!! Lokaal transportmiddel hier in Colombia. We gaan naar San Felix om de waxpalmbomen te bekijken (grootste palmbomen ter wereld) en een wandeling te maken naar 3000 meter hoogte...fingers crossed! 2 liter water in de rugzak, poncho en wandelschoenen is a must.
Hasta manana, Manon xxx
-
17 Februari 2017 - 10:13
Jeske:
Hi Manon,
Wat gaaf allemaal weer zeg! Prachtige plekken, foto's en avonturen!
Mooie trip hoor!
Leuk om dingen te lezen die erg herkenbaar zijn vanuit de serie Narco's ;-)
Geniet ervan!!
Veel liefs Jeske -
17 Februari 2017 - 11:10
Sanneke:
Ziet er mooi uit zuz... en misschien leuk om contact te houden met de kleinzoon.. altijd handig van die korte "lijntjes..."Hahahaha! -
17 Februari 2017 - 14:42
Lies:
3000 meter, ojee. Ik hoop dat je er niet te veel last van zult krijgen.
Dikke zoen , mama -
17 Februari 2017 - 22:44
Deer:
Hi mop, wat heerlijk om je/jullie reisverhalen te lezen. :-) prachtige foto's. Wat fijn dat je geniet...heerlijk bij de bergen :-)) Ben best een bietje jaloers op jullie. ;-) maare....30000meter???? Uhm...git dah nie een bietje erg hoog voor deh knappe kupske van je??? Hoop dat je niet hoogteziek word . Heel veel plezier mop. En bedankt voor de verjaardagskaart voor Jax.. Lof joe xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
