Namaste!
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
14 November 2011 | Nepal, Kathmandu
Goedemiddag allemaal!
Even een teken van leven uit het hectische,bijzondere Kathmandu!
De vlucht afgelopen vrijdag is prima verlopen, alleen erg vreemd dat om 04.15 uu Nederlandse tijd de zon ineens weer recht op je bolleke schijnt...
Na een tussenlanding in Bahrein, waar we het vliegtuig uit moesten stappen voor een wisseling van piloot en schoonmaak, konden we na een poosje onze reis voortzetten naar Nepal, waar we om 17.15 uur plaatselijke tijd aankwamen.
We hebben een erg gezellige, voor groepsreizenbegrippen JONGE groep mensen bij elkaar.
De reisleidster heet Saskia, zij is journalist en werkt samen met allerlei hulpverlenende instanties zoals het Rode Kruis, Human Right Watch etc.waardoor ze haar werk prima kan combineren met het begeleiden van groepen in de landen waar nog zoveel moet gebeuren op ontwikkelingsgebied.
Aniehoe:
Bij aankomt in het hotel, viel de electriciteit al meteen uit,welkom! Dus in kaarslicht mijn Euro's omgewisseld voor Roepies (wat een smerig geld zeg, euch).
Toen met 20 man aan tafel gegaan in het hotel, ik heb me bij deze meteen opgegeven als vegetarier voor de rest van de reis, ha, ha.
Daarna als een blok in slaap gevallen op een prima hotelkamertje,lees: warme douche en een bed, that's it.
13-11-2011
7.45 uur verzamelen, heerlijk ontbeten in Thamel en toen met de bus naar Pashupatinath.
Dit is een hindoe-tempelcomplex, 5 km ten oosten van Kathmandu, gelegen aan de Bagmati-rivier, waar lijkverbandingen plaatsvinden (lekker,net het ontbijt op....).
We komen aanlopen en daar zagen we al op 2 crematieplaatsen een lichaam gecremeerd worden.
Een derde werd net door de familie in een oranje doek naar de crematieplek gedragen.
We hebben het hele ritueel mogen aanschouwen en er mochten zelfs foto's gemaakt worden, een beetje creepy, maar wel heel bijzonder.
De as wordt uitgestrooid boven het veelal sterk vervuilde water van de Bagmatirivier, die als gewijd wordt beschouwd, omdat ze uitmondt in de heilige rivier de Ganges.
We mogen het teplecomplex zelf niet in, omdat dit alleen voor Hindoes is, jammer want we spieken even sneldoor de poort naar binnen en daar staat een mega-grote torenhoge gouden koe op de binnenplaats en je ziet allemaal apen over de daken van de tempel slingeren,maar goed, het is niet anders.
Vervolgens lopen we naar het sterfhuis, hier zitten allemaal oudjes die opgevangen worden door een wellfare organisatie.
Het is zo enorm aandoenlijk om hier kennis te maken met mannetjes en vrouwtjes die van heinde en verre komen om hier te sterven.
Heb een paar superfoto's kunnen maken, ze vinden het nl erg fijn bezoek te krijgen, want ze zitten helemaal alleen in dit sterfhuis, geen familie, geen vrienden.
Vervolgens zijn we lopend naar Bodnath gegaan.
De grootste stoepa van Nepal, 5 km ten noordoosten van Kathmandu.
De reusachtige witte koepel, met daarboven de doordringende alziende ogen (in rood, geel en blauw) van de Boeddha, staat op het hoogste van een aantal terrassen die worden omringd door pastelkleurig geschilderde huizen. Rond de basis van deze stoepa, bevinden zich 108 boeddhistische godheden en 147 nissen met gebedsmolens.
Temidden van monniken en andere gelovigen loop ik met de klok mee om de stoepa, de gebedsmolens aanrakend om geluk, liefde, maar bovenal gezondheid te vragen voor jullie: mijn familie en vrienden. Ik hoop dat jullie er allemaal wat aan hebben.
Na een heerlijke lunch met prachtig zicht op de stoepa vervolgen we onze weg met de bus naar Swayambhunath, ook wel de apentempel genoemd.
Op een lage, groene heuvel aan de Westrand van Kathmandu.
We benaderen het heiligdom via een trap met 300 treden (PFOE!!) en aan weerszijden staan stenen beelden van dieren.
Volgens de legende zou Manjushri in Swayambhunath zijn haar hebben laten knippen. Uit elke haar zou een boom zijn gegroeid en de luizen zouden in apen zijn veranderd....de apen langs de route naar de tempel (via die trap) geven duidelijk blijk van hun aanwezigheid...ze stormen met hele groepen over de trappen heen, je schrikt je kapot en denkt: Aha, vandaar de apentempel...een prachtig Boudhistisch tempelcomplex verwelkomt je als je hijgend en puffend bovenaan de trap bent aangekomen.
Om 17.30 uur stappen we weer in de bus en rijden we voldaan en diep onder de indruk terug naar het hotel.
Hier hebben we even de tijd om ons op te frissen en vervolgens rijden we met de bus door de spits (kan niet uitleggen wat dat inhoudt, dat moet je zelf meegemaakt hebben,tsjonge, jonge) naar een authentiek Nepalees restaurant waar we een 5-gangen menu krijgen inclusief traditionele dans en muziek, erg leuk.
na het eten gaan welopend terug naar het hotel, er is geen verkeer meer: heerlijk!
Nog even in de lobby wat huishoudelijke mededelingen en toen naar bed, heb het 00.30 uur zin worden, maar goed, ik heb morgen toch een dagje vrij, dus ik kan uitslapen.
14-11-2011
Opgestaan om 7.45 uur en om 8.30 uur samen met een reisgenote (Wanda) op eigen houtje Kathmandu ingelopen om te gaan ontbijten in het tentje war we gisteren hebben gezeten.....COMPLETEY LOST!!!!
Wat een wirwar van straatjes!! Alles lijktop elkaar, het verkeer hier is abnormaal belachelijk (wel grappig): auto's, scooters, riksja's,fietsen, geen verkeersregels, gewoon toeteren en brutaal wezen....en daar loop je dan met je goede gedrag, ha, ha, ha.
Op een gegeven moment toch maar even de weg gevraagd aan een meneer, want ik wist het echt niet meer!
Op een bekend punt (een heilige boom) een cafeetje ingedoken voor een bak koffie.
De rest van de groep is met een mini-vliegtuig die mountainflight gaan maken, maar daar hadden wij geen trek in (A; vind ik kleine vliegtuigjes doodeng. B; een paar weken terug is zo'n vliegtuigje gecrashed en zijn alle inzittenden om het leven gekomen en C; An heeft deze vlucht gemaakt, dus ik heb al van haar foto's mogen genieten,ik geloof het allemaal wel.)
We isten dat de groep rond 10.00 uur terug zou zijn, dus tegen die tijd zijn we het cafeetje uitgelopen, naar de heilige boom gegaan en jawel: daar stonden ze, de groep Die wisten gelukkig w`el deweg en toen hebben we heerlijk in het zonnetje zitten ontbijten op de binnenplaats van dat tentje.
Vervolgens zijn we naar Durbar Square gelopen met een heel stel.
Durbar Square staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Een plein waar meer dan 50 tempels en monumenten opeengepakt staan, vormt het hart van de oude stad.
Hier hebben we een hele tijd rondgelopen en vanaf een dakterras hebben we alle nog eens van bovenaf bekeken.
Nu zit ik dus al een hele poos achter de pc in het hotel (waardeloze internetverbinding!!) mijn verhaal te doen.
Eind van de middag gaan we nog even naar een winkel voor trekkingspullen (je kunt hier alles spotgoedkoop op de kop tikken!) en daarna een hapje doen.
Morgen weer vroeg uit de veren, want dan begint onze eerste wandeldag!
Het schijnt een behoorlijk pittige wandeltocht te zijn, maar als beloning wacht ons (na uren lopen) een heerlijk hotel in Nagarkot, met warme douche, biertje en een curry.
Tot en met vrijdag zijn we dus onderweg, ben benieuwd!
Mijn wandelschoenen lopen in ieder geval heerlijk, maar mijn conditie is echt naadje...
Goed, jullie zijn bij deze weer helemaal op de hoogte, ha,ha, ha, wat een lang verhaal weer he?
Alles gaat dus prima hier,ik vermaak me op en top.
We verlaten morgen het drukke Kathmandu dus en dan trekken we de prachtige natuur in, ik kan niet wachten!!
Tot snel!
Liefs, Manon.
PS Zuz, wil je Kierayn aanmelden op deze site, ik ben zijn emailadres kwijt, slordig, sorry!
Even een teken van leven uit het hectische,bijzondere Kathmandu!
De vlucht afgelopen vrijdag is prima verlopen, alleen erg vreemd dat om 04.15 uu Nederlandse tijd de zon ineens weer recht op je bolleke schijnt...
Na een tussenlanding in Bahrein, waar we het vliegtuig uit moesten stappen voor een wisseling van piloot en schoonmaak, konden we na een poosje onze reis voortzetten naar Nepal, waar we om 17.15 uur plaatselijke tijd aankwamen.
We hebben een erg gezellige, voor groepsreizenbegrippen JONGE groep mensen bij elkaar.
De reisleidster heet Saskia, zij is journalist en werkt samen met allerlei hulpverlenende instanties zoals het Rode Kruis, Human Right Watch etc.waardoor ze haar werk prima kan combineren met het begeleiden van groepen in de landen waar nog zoveel moet gebeuren op ontwikkelingsgebied.
Aniehoe:
Bij aankomt in het hotel, viel de electriciteit al meteen uit,welkom! Dus in kaarslicht mijn Euro's omgewisseld voor Roepies (wat een smerig geld zeg, euch).
Toen met 20 man aan tafel gegaan in het hotel, ik heb me bij deze meteen opgegeven als vegetarier voor de rest van de reis, ha, ha.
Daarna als een blok in slaap gevallen op een prima hotelkamertje,lees: warme douche en een bed, that's it.
13-11-2011
7.45 uur verzamelen, heerlijk ontbeten in Thamel en toen met de bus naar Pashupatinath.
Dit is een hindoe-tempelcomplex, 5 km ten oosten van Kathmandu, gelegen aan de Bagmati-rivier, waar lijkverbandingen plaatsvinden (lekker,net het ontbijt op....).
We komen aanlopen en daar zagen we al op 2 crematieplaatsen een lichaam gecremeerd worden.
Een derde werd net door de familie in een oranje doek naar de crematieplek gedragen.
We hebben het hele ritueel mogen aanschouwen en er mochten zelfs foto's gemaakt worden, een beetje creepy, maar wel heel bijzonder.
De as wordt uitgestrooid boven het veelal sterk vervuilde water van de Bagmatirivier, die als gewijd wordt beschouwd, omdat ze uitmondt in de heilige rivier de Ganges.
We mogen het teplecomplex zelf niet in, omdat dit alleen voor Hindoes is, jammer want we spieken even sneldoor de poort naar binnen en daar staat een mega-grote torenhoge gouden koe op de binnenplaats en je ziet allemaal apen over de daken van de tempel slingeren,maar goed, het is niet anders.
Vervolgens lopen we naar het sterfhuis, hier zitten allemaal oudjes die opgevangen worden door een wellfare organisatie.
Het is zo enorm aandoenlijk om hier kennis te maken met mannetjes en vrouwtjes die van heinde en verre komen om hier te sterven.
Heb een paar superfoto's kunnen maken, ze vinden het nl erg fijn bezoek te krijgen, want ze zitten helemaal alleen in dit sterfhuis, geen familie, geen vrienden.
Vervolgens zijn we lopend naar Bodnath gegaan.
De grootste stoepa van Nepal, 5 km ten noordoosten van Kathmandu.
De reusachtige witte koepel, met daarboven de doordringende alziende ogen (in rood, geel en blauw) van de Boeddha, staat op het hoogste van een aantal terrassen die worden omringd door pastelkleurig geschilderde huizen. Rond de basis van deze stoepa, bevinden zich 108 boeddhistische godheden en 147 nissen met gebedsmolens.
Temidden van monniken en andere gelovigen loop ik met de klok mee om de stoepa, de gebedsmolens aanrakend om geluk, liefde, maar bovenal gezondheid te vragen voor jullie: mijn familie en vrienden. Ik hoop dat jullie er allemaal wat aan hebben.
Na een heerlijke lunch met prachtig zicht op de stoepa vervolgen we onze weg met de bus naar Swayambhunath, ook wel de apentempel genoemd.
Op een lage, groene heuvel aan de Westrand van Kathmandu.
We benaderen het heiligdom via een trap met 300 treden (PFOE!!) en aan weerszijden staan stenen beelden van dieren.
Volgens de legende zou Manjushri in Swayambhunath zijn haar hebben laten knippen. Uit elke haar zou een boom zijn gegroeid en de luizen zouden in apen zijn veranderd....de apen langs de route naar de tempel (via die trap) geven duidelijk blijk van hun aanwezigheid...ze stormen met hele groepen over de trappen heen, je schrikt je kapot en denkt: Aha, vandaar de apentempel...een prachtig Boudhistisch tempelcomplex verwelkomt je als je hijgend en puffend bovenaan de trap bent aangekomen.
Om 17.30 uur stappen we weer in de bus en rijden we voldaan en diep onder de indruk terug naar het hotel.
Hier hebben we even de tijd om ons op te frissen en vervolgens rijden we met de bus door de spits (kan niet uitleggen wat dat inhoudt, dat moet je zelf meegemaakt hebben,tsjonge, jonge) naar een authentiek Nepalees restaurant waar we een 5-gangen menu krijgen inclusief traditionele dans en muziek, erg leuk.
na het eten gaan welopend terug naar het hotel, er is geen verkeer meer: heerlijk!
Nog even in de lobby wat huishoudelijke mededelingen en toen naar bed, heb het 00.30 uur zin worden, maar goed, ik heb morgen toch een dagje vrij, dus ik kan uitslapen.
14-11-2011
Opgestaan om 7.45 uur en om 8.30 uur samen met een reisgenote (Wanda) op eigen houtje Kathmandu ingelopen om te gaan ontbijten in het tentje war we gisteren hebben gezeten.....COMPLETEY LOST!!!!
Wat een wirwar van straatjes!! Alles lijktop elkaar, het verkeer hier is abnormaal belachelijk (wel grappig): auto's, scooters, riksja's,fietsen, geen verkeersregels, gewoon toeteren en brutaal wezen....en daar loop je dan met je goede gedrag, ha, ha, ha.
Op een gegeven moment toch maar even de weg gevraagd aan een meneer, want ik wist het echt niet meer!
Op een bekend punt (een heilige boom) een cafeetje ingedoken voor een bak koffie.
De rest van de groep is met een mini-vliegtuig die mountainflight gaan maken, maar daar hadden wij geen trek in (A; vind ik kleine vliegtuigjes doodeng. B; een paar weken terug is zo'n vliegtuigje gecrashed en zijn alle inzittenden om het leven gekomen en C; An heeft deze vlucht gemaakt, dus ik heb al van haar foto's mogen genieten,ik geloof het allemaal wel.)
We isten dat de groep rond 10.00 uur terug zou zijn, dus tegen die tijd zijn we het cafeetje uitgelopen, naar de heilige boom gegaan en jawel: daar stonden ze, de groep Die wisten gelukkig w`el deweg en toen hebben we heerlijk in het zonnetje zitten ontbijten op de binnenplaats van dat tentje.
Vervolgens zijn we naar Durbar Square gelopen met een heel stel.
Durbar Square staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
Een plein waar meer dan 50 tempels en monumenten opeengepakt staan, vormt het hart van de oude stad.
Hier hebben we een hele tijd rondgelopen en vanaf een dakterras hebben we alle nog eens van bovenaf bekeken.
Nu zit ik dus al een hele poos achter de pc in het hotel (waardeloze internetverbinding!!) mijn verhaal te doen.
Eind van de middag gaan we nog even naar een winkel voor trekkingspullen (je kunt hier alles spotgoedkoop op de kop tikken!) en daarna een hapje doen.
Morgen weer vroeg uit de veren, want dan begint onze eerste wandeldag!
Het schijnt een behoorlijk pittige wandeltocht te zijn, maar als beloning wacht ons (na uren lopen) een heerlijk hotel in Nagarkot, met warme douche, biertje en een curry.
Tot en met vrijdag zijn we dus onderweg, ben benieuwd!
Mijn wandelschoenen lopen in ieder geval heerlijk, maar mijn conditie is echt naadje...
Goed, jullie zijn bij deze weer helemaal op de hoogte, ha,ha, ha, wat een lang verhaal weer he?
Alles gaat dus prima hier,ik vermaak me op en top.
We verlaten morgen het drukke Kathmandu dus en dan trekken we de prachtige natuur in, ik kan niet wachten!!
Tot snel!
Liefs, Manon.
PS Zuz, wil je Kierayn aanmelden op deze site, ik ben zijn emailadres kwijt, slordig, sorry!
-
14 November 2011 - 09:40
Anette:
1 woord: Jaloers!!!!!
x -
14 November 2011 - 09:44
Wilfred & Esmaralda:
Zo dat is eens een vakantie, ik merk wel dat het een hele andere wereld is (Maar Apen lopen hier ook hoor op het werk).
Nog veel plezier.
Gr. Wilfred & Esmaralda -
14 November 2011 - 09:59
Opa En Oma:
geweldig lieverd, geniet er maar van maar wees voorzichtig. heel veel liefs en kusjes van opa en om a xxxx -
14 November 2011 - 10:38
Bolletje:
Geweldig dat alles zo goed verlopen is met je vlucht Manon.....en dat er een heerlijke wereld voor je opengaat....gun t je ook zo....x...p.s niet zoekraken he?. -
14 November 2011 - 10:57
Esther:
Wat klinkt het super, en herkenbaar :-). Ik wil terug......Succes met je eerste wandeling! Denk maar aan dat biertje dat klaar staat. X Esther -
14 November 2011 - 11:09
Suus:
Hi lieverd, wauw dat klinkt allemaal geweldig!!!! Echt super!!!
Succes morgen met je eerste dag lopen!
Geniet ervan!!
Kus Suus -
14 November 2011 - 11:09
Suus:
Hi lieverd, wauw dat klinkt allemaal geweldig!!!! Echt super!!!
Succes morgen met je eerste dag lopen!
Geniet ervan!!
Kus Suus -
14 November 2011 - 12:08
Zuz En Aanhang:
Klinkt weer helemaal leuk en ontzettend mooi!!
Ik zal Kier aanmelden op de site....
Geniet van de natuur.. wij gaan dit weekend wel even wandelen bij de Hatertse Vennen.. ahahahaha
Love you! -
14 November 2011 - 12:36
Anja:
Hey Non, heerlijk weer zo'n reisverslag van jou; ik heb hem verslonden hoor! En ook heel herkenbaar. Ik vond Kathmandu en omgeving ook een geweldig leuke en indrukwekkende ervaring. Ben ook ook in dat sterfhuis geweest: goed dat dat er is natuurlijk, maar ik werd er ook wel een beetje verdrietig van. Alles is daar zo anders dan hier...
Heeeeeeeeeeeeeeeeeel veel succes en plezier tijdens de wandelingen en ik kijk uit naar je volgende verslag!
Dikke kus, Anja xxxx -
14 November 2011 - 14:52
Nicole:
Schat, conditie naadje?? Na Nepal dan toch maar weer samen 3x per week sporten, haha..... Kuss
-
14 November 2011 - 18:39
Lies:
Hallo lieverd,
Ik zie je al helemaal rondlopen daar in het verre "Pal" zoals Mika zegt.
Fijn dat je er weer zo'n zin in hebt, en ja die conditie dat wist je wel hè?
Ik ben reuze benieuwd hoe je de straffe wandelingen gaat overleven.
Ik hoop dat je een smeerseltje voor de spierpijn hebt meegenomen? Zet 'm op meid! En ben je blij met de camera?
Pas goed op jezelf, en heel veel plezier. Dikke zoen van mama -
15 November 2011 - 08:03
Jeske:
Hi Nonnie,
Wat een heerlijk verslag weer om te lezen...grrr ben jaloers!
Alle dingen die je alweer ziet en meemaakt in deze korte tijd...wat zal het de komende dagen allemaal weer gaan brengen!!
Geniet ervan!
Dikke kus Jeske -
15 November 2011 - 20:38
Geraldine:
Hi meissie !
Wat fijn om van je te horen! En wat fijn dat je groep jong is! Ben benieuwd hoe het gaat met al die wandelingen haha! Geniet er van heb heel veel plezier en hoop snel weer wat van je te lezen. Xxx -
18 November 2011 - 12:05
Soefke:
ola skatje! pffff al die trappen ben al moe als ik het lees! hahahahaha. en hebben ze daar ook raare woorden als (PUSHHADA) aahhahaha. xxx liefs mij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
