Nazca-avontuur....03-05-2005
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
04 Mei 2005 | Peru, Nazca
Hallo daar!
Het is nu 16.30 uur, nog steeds 3 mei, maar wat ik vandaag toch weer mee heb gemaakt.
Goed, om 12.30 uur dus naar het vliegveld van Nazca gereden om daar met een vliegtuigje over de Nazcalijnen te vliegen.
Nou, dat is een hele onderneming, want er zijn veel touristen en er mogen maar een aantal vliegtuigjes per keer over die lijnen heenvliegen ( i.v.m. botsingen enzo).
Anja en ik hadden zoiets van, ach gaan jullie allemaal maar eerst, dan gaan wij wel als laatste. (enig nadeel is dat je dan meer last kunt hebben van turbelentie, omdat de lucht dan veel warmer is en het gaat waaien, maar goed).
Wij wachten, wachten, het ene vliegtuigje na het andere stijgt op, wij wachten en wachten, hadden ze geen toestemming om Anja en mij de lucht in te laten gaan!
Het was inmiddels een uur of twee en het zou nog zeker een uur duren voordat we konden.
´Nou, dan gaan we toch even wat kaarten van de Nazcalijnen kopen.´ dachten we bij onzelf.
Dit omdat het haast onmogelijk is om foto´s te maken vanuit zo´n vliegtuig.
Staan we binnen bij de souvenirshop, begint ineens alles enorm hard te trillen en te shaken!
´Vamos! Vamos!´ roept de vrouw achter de kassa en trekt ons richting de deur, al bukkend.
Wij, al bukkend er achteraan, de hele tent aan het schudden, er viel en steen op mijn hoofd, zware aardbeving!!!!!!!
Er zijn wel vaker bevingkjes, maar dit soort komt maar zo´n 1 keer per jaar voor, en dat heb ik dan weer he!
Iedereen in paniek naar buiten gerend en wachten totdat die voorbij was, het was wel even schrikken hoor, je voelt de hele aarde onder je voeten trillen, hele rare gewaarwording......(maar voor de rest niks ergs hoor mama en oma!!!!! niemand gewond, alleen erg geschrokken).
Na een uur mochten Anja en ik dan eindelijk de lucht in met een mini-vliegtuigje, het was een drie-persoons vliegtuigje en er stapte een dikke vette duitser in.
Ik zat naast de piloot, deed de riemen om en daar gingen we.
Het is een schitterend gezicht om die figuren vanuit de lucht te zien (ook de enige manier om ze te zien), maar ik doe het nooit meer!!!!!
Jezus, wat is dat heavy zeg! Je hebt totaal geen oriëntatiepunt meer, zo zie je de bergen links van je op je af komen en vervolgens zie je alleen het strakke blauw van de hemel....nee, nooit meer!
Ik heb wel alles goed kunnen filmen, omdat de piloot er dus wel voor zorgde dat ik gewoon pal boven de figuren hing (echt PAL boven de figuren!!), maar toen wij eindelijk weer vaste grond onder de voet hadden vlogen we elkaar om de nek hoor, we stonden weer op de aarde!
Ik was helemaal aan het trillen, was een beetje lijkwit weggetrokken en mijn maag wist even niet meer wat achter of voor, boven of beneden was.
Nou, jullie lezen het, dit moest ik echt even kwijt hoor, een zeer enerverend dagje en dan druk ik het nog zachtjes uit.
We zijn net terug van het vliegveld en ik kwam mijn hotelkamer oplopen er er lag zelfs gruis en kalk van het plafond op het bed, van de aardbeving.
Strakkies naar de Chinees voor een bakkie Won Ton soep, mijn maag is wel iets beter, maar die capriolen van net hebben niet echt voor een voorspoedig herstel gezorgd, hi, hi.
Morgen om 04.55 uur op...het wordt een hele lange dag.
We rijden naar Arequipa en zullen daar, uiteraard na een koffie en een lunchstop, rond 18.30 uur aankomen, maar dan hebben we daar wel 3 volle dagen, dus dan even geen bus meer.
Daar gaan we paardijden in de valleien en heel misschien nog een motor huren om zo de bergen te verkennen, ja ik pas op!!
Oh, ja nog iets ´buds´, de Inca'trail gaat niet door! Tot onze grote verbazing zit de trail helemaal volgeboekt.
We hebben wel een andere optie, een hotelletje in Aguas Calientes nemen en zelf ´s ochtends vroeg Machu Pichu opklimmen, maar het is even afwachten of we de treintickets kunnen omboeken.
Ja, klote hoor, ik had me er zo verheugd!
Nu maar hopen dat dit plannetje gaat werken, dat horen we zaterdag.....duim voor me.
Jullie horen me weer als ik in Arequipa zit!
XXX Manon
Het is nu 16.30 uur, nog steeds 3 mei, maar wat ik vandaag toch weer mee heb gemaakt.
Goed, om 12.30 uur dus naar het vliegveld van Nazca gereden om daar met een vliegtuigje over de Nazcalijnen te vliegen.
Nou, dat is een hele onderneming, want er zijn veel touristen en er mogen maar een aantal vliegtuigjes per keer over die lijnen heenvliegen ( i.v.m. botsingen enzo).
Anja en ik hadden zoiets van, ach gaan jullie allemaal maar eerst, dan gaan wij wel als laatste. (enig nadeel is dat je dan meer last kunt hebben van turbelentie, omdat de lucht dan veel warmer is en het gaat waaien, maar goed).
Wij wachten, wachten, het ene vliegtuigje na het andere stijgt op, wij wachten en wachten, hadden ze geen toestemming om Anja en mij de lucht in te laten gaan!
Het was inmiddels een uur of twee en het zou nog zeker een uur duren voordat we konden.
´Nou, dan gaan we toch even wat kaarten van de Nazcalijnen kopen.´ dachten we bij onzelf.
Dit omdat het haast onmogelijk is om foto´s te maken vanuit zo´n vliegtuig.
Staan we binnen bij de souvenirshop, begint ineens alles enorm hard te trillen en te shaken!
´Vamos! Vamos!´ roept de vrouw achter de kassa en trekt ons richting de deur, al bukkend.
Wij, al bukkend er achteraan, de hele tent aan het schudden, er viel en steen op mijn hoofd, zware aardbeving!!!!!!!
Er zijn wel vaker bevingkjes, maar dit soort komt maar zo´n 1 keer per jaar voor, en dat heb ik dan weer he!
Iedereen in paniek naar buiten gerend en wachten totdat die voorbij was, het was wel even schrikken hoor, je voelt de hele aarde onder je voeten trillen, hele rare gewaarwording......(maar voor de rest niks ergs hoor mama en oma!!!!! niemand gewond, alleen erg geschrokken).
Na een uur mochten Anja en ik dan eindelijk de lucht in met een mini-vliegtuigje, het was een drie-persoons vliegtuigje en er stapte een dikke vette duitser in.
Ik zat naast de piloot, deed de riemen om en daar gingen we.
Het is een schitterend gezicht om die figuren vanuit de lucht te zien (ook de enige manier om ze te zien), maar ik doe het nooit meer!!!!!
Jezus, wat is dat heavy zeg! Je hebt totaal geen oriëntatiepunt meer, zo zie je de bergen links van je op je af komen en vervolgens zie je alleen het strakke blauw van de hemel....nee, nooit meer!
Ik heb wel alles goed kunnen filmen, omdat de piloot er dus wel voor zorgde dat ik gewoon pal boven de figuren hing (echt PAL boven de figuren!!), maar toen wij eindelijk weer vaste grond onder de voet hadden vlogen we elkaar om de nek hoor, we stonden weer op de aarde!
Ik was helemaal aan het trillen, was een beetje lijkwit weggetrokken en mijn maag wist even niet meer wat achter of voor, boven of beneden was.
Nou, jullie lezen het, dit moest ik echt even kwijt hoor, een zeer enerverend dagje en dan druk ik het nog zachtjes uit.
We zijn net terug van het vliegveld en ik kwam mijn hotelkamer oplopen er er lag zelfs gruis en kalk van het plafond op het bed, van de aardbeving.
Strakkies naar de Chinees voor een bakkie Won Ton soep, mijn maag is wel iets beter, maar die capriolen van net hebben niet echt voor een voorspoedig herstel gezorgd, hi, hi.
Morgen om 04.55 uur op...het wordt een hele lange dag.
We rijden naar Arequipa en zullen daar, uiteraard na een koffie en een lunchstop, rond 18.30 uur aankomen, maar dan hebben we daar wel 3 volle dagen, dus dan even geen bus meer.
Daar gaan we paardijden in de valleien en heel misschien nog een motor huren om zo de bergen te verkennen, ja ik pas op!!
Oh, ja nog iets ´buds´, de Inca'trail gaat niet door! Tot onze grote verbazing zit de trail helemaal volgeboekt.
We hebben wel een andere optie, een hotelletje in Aguas Calientes nemen en zelf ´s ochtends vroeg Machu Pichu opklimmen, maar het is even afwachten of we de treintickets kunnen omboeken.
Ja, klote hoor, ik had me er zo verheugd!
Nu maar hopen dat dit plannetje gaat werken, dat horen we zaterdag.....duim voor me.
Jullie horen me weer als ik in Arequipa zit!
XXX Manon
-
04 Mei 2005 - 06:39
Jeske:
Hoi Manon,
Jeetje...wat beleef je daar toch weer allemaal!!! Het is wel super leuk om te lezen...stiekem wel een beetje jaloers! Want dit is toch wel echt een avontuur! Ben nu nog meer benieuwd naar de foto's en helemaal naar de film van je vlucht over die figuren! Je gaat toch ook nog wel een beetje uitrusten?! Nou veel plezier en hopelijk lukt het met de inca'trail! Veel liefs Jeske -
04 Mei 2005 - 07:07
Aggi:
Hallo poppetje,
Aan de ene kant jammer dat ik er niet bij ben, aan de andere kant dolgelukkig dat ik niet in zo'n klootklein vliegding hoef. En dan ook nog een aardbevinkje en wie beweert dan dat bij totaal georganiseerde reizen geen tijd is voor extra spanning en avontuur? Geweldig toch! Kiek je wel een bietje uut daor ien de verre suudamerika? Hier is het dan allemaal maar heel saai hoor, maar jouw verhaaltjes maken de dag weer goed. Hoop dat het jullie toch nog lukt om iets van de Inca-trail te doen. Tot mailens en voor de komende dagen nog veel meer plezier en avontuur toegewenst. Dikke zoen van Aggi en Frank -
04 Mei 2005 - 10:35
S En K!!!!!!!!!!!!!!!:
Ik ben niet jaloers, hoor. Het is hier reuze leuk. Je mist van alles!! Niet dus. Jee, gewoon een aardbeving meemaken daaro! Moet jou weer overkomen, hé!! Tot snel.xxxxx -
04 Mei 2005 - 20:05
Lies:
Hoi schat, wat maak je daar toch allemaal mee! Een aardbeving! Toe maar!
Living on the edge!! Ik ben blij dat het goed is afgelopen. En dan nog vliegen ook; zoals Aggie al schrijft: ben blij dat ik niet hoef. Ik hoop dat jullie verder alleen maar prettige verrassingen staan te wachten.
Veel liefs en een dikke kus van mama -
05 Mei 2005 - 10:22
Herman + Ana:
Heeeeeeee vdschaeghe, ik lach me kapot echt een reis voor jou, je komt heel tuus dus kan ik erom lachen, wat je allemaal meemaakt zijn mensen die doen er een life time over, wel gaaf hoor en de race was zeker ook over toen dat bevingkie begon of was het erger, gaaf dat je ook doet filmen zodat je de meeste dingen aan ons terug kunt laten zien want het klinkt echt tof,hou je goed moppie en je weet enjoy every minut off your time, dikke kus en we horen je weer, haha je snapt wel waarom ik lach he hahaha,,,,, doeiiiiii -
05 Mei 2005 - 10:39
Pammie:
he manon!!!!
echt kei leuk je verhalen...wel een beetje eng die aardbeving!!! maar geniet ervan en blijf veel schrijven!!!
dikke knuffel xxx pam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
