Daar ben ik dan!
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
13 Januari 2010 | Venezuela, Mérida
Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd, maar bij deze dan het eerste teken van leven vanuit het zuidelijk halfrond!!
9-1-2010 zaterdag
Na een zalig (kort) nachtje in het Sheraton-hotel op Schiphol zijn we om 05.45 uur richting de incheckbalie gelopen van Iberia.
Aangezien Anja ons van te voren had ingecheckt, konden we de lange rij wachtenden voorbij lopen en binnen een wip en een scheet konden we plaatsnemen bij de Starbucks voor een welverdiend bakkie pleur.
Geraldine nog aan de telefoon gehad, die stond ook op Schiphol in te checken om naar Bali te vertrekken (wat hebben we het toch slecht) ;)
Iets later dan gepland vlogen we dan toch zonder problemen naar Madrid.
Daar aangekomen om 11.00 uur, hadden we nog zo{n 45 minuten om de volgende vlucht te pakken. (wat een groot vliegveld!!! nooit geweten!)
Ook dit vliegtuig vertrok iets later dan gepland, ach ja, spanjaarden he, mañana, mañana, ha, ha, ha.
Wat ik wel even kwijt wil is dat het vliegtuig echt een gammele, lelijke, oude bak was, wat een oude kneut zeg, jeetje!
Anayway, 9 uur later komen wij om 17.00 uur plaatselijke tijd aan in Caracas, Venezuela.
Het is hier 5.5 uur vroeger als in Nederland.
De groep verzameld zich en we stellen elkaar allemaal voor, maar zodra de volgende zich voorstelt ben ik de naam van de vorige alweer kwijt....
Het is een groep van uitersten, de oudste is Annie: 76 jaar en ik ben de jongste.
2 Belgen, een stel van onze leeftijd, nog een paar alleengaande mannen (hun vrouw had of geen uren meer op het werk of had hun man in de steek gelaten).
Maar goed, niet belangerijk allemaal!
De gids, Lia daarentegen erg leuk! Vlotte vrouw, uit Schiedam (als ik het goed heb onthouden) woont al 17 jaar in Venezuela, heeft hier een man en een kindje van 9 jaar en werkt dus voor Baobab.
Als eerste de geldzaken: je kunt je cash euro{s netjes bij de bank of een wisselkantoor omwisselen naar Bolivars maar dan krijg je uiteraard de officiele wisselkoers:
1 euro = 2 Bs
Maar je kunt je euro{s natuurlijk ook wisselen bij Lia{s mannetje met een zwarte markt wisselkoers:
1 euro = 7 Bs!!!!!
Gelukkig had ik 700 euro in cash bij me, jippie!! Da benne leuke dingen voor de mensch.
Het hotel in Caracas ligt in een veilige buurt vlakbij de bekende winkelboulevard Sabane Grande.
Daar hebben we {s avonds een hapje gegeten op een terras en toen naar bed!
10-1-2010 zondag
Om 05.30 uur wakker geworden, nog even lekker liggen doemelen en toen een ijskoude douche genomen (geen warm water, brrr)
Even naar de bakker gelopen, broodje gegeten, kopje koffie gedronken en om 8.15 uur hadden we onze eerste briefing.
Met onze bus naar het oude koloniale gedeelte van Caracas gereden waar we een kleine wandeling hebben gemaakt naar het geboortehuis van Simon Bolivar, de bevrijder van Zuid-Amerika.
Klein museum van Simon Bolivar bezocht, het Capitolio, waar Chavez zijn toespraken houdt en het Pantheon, waar Simon Bolivar begraven ligt. Best bijzonder eigenlijk om op deze plekken te zijn, heb al zoveel gezelezen over deze man en nu sta je in zijn huis en aan zijn graf.
Na deze culturele ochtend stappen we in de bus op weg naar het nationale park Henri Pittier.
Dit ligt in de uitlopers van de Andes en grenst in het noorden aan de Caribische kust.
Door de hoogteverschillen in dit park (van zeeniveau tot 2000 meter hoogte) vind je hier een grote verscheidenheid aan flora en fauna op een ralatief klein gebied.
Je vindt hier zowel droge tropische bossen als nevel-en regenwouden. Aan de kust mangroven, moerassen, kliffen en tropische stranden.
17.30 uur komen we aan (na een behoorlijk hectische rit, echt bolivia-tafferelen op de weg....slik: afgronden, razende bussen die voorbij komen...).
We slapen in een soort van hostel, en na mijn 3 maanden Oz ben ik wel wat gewend, maar Anja moet toch echt even slikken!
Er zitten geen ramen in de deur en kozijnen maar houten planken, het lijkt idd een kraakpand, ha, ha, ha, maar goed als we maar een bed en een douche hebben...An denkt daar toch anders over en gaat op bed liggen visualiseren dat we ons nog steeds in het Sheraton bevinden, ha, ha, ha.
Het plaatsje waar we ons bevinden heet Puerto Colombia, aan de Caribische zee dus, helemaal leuk.
s Avonds een hapje wezen eten met de hele groep op een dakterras van een van de eettentjes, erg leuk.
11-1-2010 maandag
Heeeeel slecht geslapen vannacht, er stonden 2 pimp-my-ride-auto{s die helemaal volgedouwd waren met luidsprekers tot 4.30 uur in de ochtend met hun deuren en klep open met de stereo op 10 muziek de straat door te denderen, echt NIET NORMAAL!!!!
7.15 uur opgestaan, lekker ontbeten en om 9.00 uur in de bus voor een wandeling van 5.5 uur door het Henri Pittier National Park onder leiding van een duitser die hier al jaaaren woont.
Prachtige wandeling, door beekjes, bergen op, de nevel op zien komen in het woud, heel veel vogels gezien, prachtige planten, ik was helemaal in mijn element, zaaaalig dat door de natuur heen lopen, zucht :)
Aan het eind van de wandeling een duik genomen in de rivier, helemaal lekker na zo{n end lopen van 5.5 uur.
Toen terug naar het hostel gereden en onderweg nog even gestopt in Choroni, een charmant plaatsje, bestaande uit een paar nauwe straatjes en pastelkleurige huisjes.
Even opbed liggen chillen en toen even naar het strand gelopen van Puerto Colombia, prachtig hoor: wuivende palmbomen, mooi strand, alleen helemaal rot gebeten door de zandvlooien, ha, ha, das dan weer wat minder!
12-1-2010 dinsdag
Vandaag een uitstapje gemaakt naar het dorpje Chuao.
Per boot varen we over de Caribische zee (erg gaaf!!!!) en meren we aan bij een klein strandje een half uurtje varen verderop.
Daar worden we met zijn allen achetrop een wagen geladen en worden we de cacao-plantage opgereden en in het dorpje afgezet.
vanaf het dorpje lopen we de weg weer terug, zalige wandeling door de plantages. op de slippertjes, 30 graden, zonnetje, och mensen wat heb ik het toch GOED!!!
Als we weer terug zijn op het strand, kleed ik me om en duik met mijn bikini de Caribische Zee in, uitkijkend over het water, hopend op Jack Sparrow die me meeneemt op 1 van zijn avonturen, maar helaas....grote pelikanen die op de visserbootjes wachten, strijken neer in het water ;)
Dan is er de lunch, een grote meneer met een grote dikke buik serveert rode zeebaars met salade en bakabana....vers uit de zee en dan zit je daar, wind in je gezicht, uitkijkend over de zee, een visje te plukken, zucht, kon het leven maar altijd zo zijn!
Daarna nog even lekker in de zon gezeten (mijn schouders en mijn gezicht verbrand...) en toen weer met de boot terug langs de kust op naar ons hostel.
Daar aangekomen even een douche genomen, spullen gepakt en toen met onze bus naar Maracay gereden om aldaar de nachtbus naar Merida te pakken.
Die vertrok rond 20.00-21.00 uur en twaalf uur later zijn we in Merida.
(geen oog dicht gedaan natuurlijk....)
13-1-2010 woensdag
Merida dus, prachtig gelegen in de Andes, op een hoogte van 1700 meter, omgeven door bergen, waaronder de hoogste top van Venezuela, de Pico Bolivar (5007 meter).
We hebben de hele dag vrij om ons voor te bereiden op de 3-daagse wandeling door het Andesgebergte die morgen van start gaat.
Anja is helaas ziek geworden in de bus vannacht, dus die ligt nu op bed.
Hopelijk voelt ze zich morgen weer helemaal goed, ze slaapt nu en ik ben dus even een teken van leven aan het geven naar jullie toe!
Ben heel benieuwd naar de komende dagen, het Andesgebergte is echt my-place-to-be, vind het helemaal geweldig (alleen zo hoog he, dus de Diamox ligt klaar mocht ik er last van krijgen).
1 ding is wel erg jammer: de Angel Falls (het hoogtepunt van de reis...) gaat waarschijnlijk niet door; het is zooo droog hier in Venezuela, dat de waterval eigenlijk alleen nog maar een pisstraaltje is en de weg er naar toe (via de rivier) onbegaanbaar.....dus Lia is aan het kijken wat we als alternatief kunnen doen, we hebben wel aangegeven dat we sowieso die kant op willen en wellicht met een helikoptervlucht over de tepuis gaan maken en dus toch het gebied gaan zien wat zo prachtig schijnt te zijn.
Dus....wordt vervolgd...
Voor de rest hebben we het naar onze zin, het is VERSCHRIKKELIJK lekker weer (hoe is het bij jullie....) lieve, vriendelijke mensen, de Venezolanen (het toerisme staat nog echt in de kinderschoenen, ze staan je vaak echt aan te gapen, vooral naar Anja; lang, blond ;) ) lekker eten, wat wil een mens nog meer?
Ik zal na de trek weer een verslagje kunnen plaatsen, denk ik, dus tot die tijd: hasta luego!!!!
Liefs en een dikke zoen van Manon XXXX
Het heeft even geduurd, maar bij deze dan het eerste teken van leven vanuit het zuidelijk halfrond!!
9-1-2010 zaterdag
Na een zalig (kort) nachtje in het Sheraton-hotel op Schiphol zijn we om 05.45 uur richting de incheckbalie gelopen van Iberia.
Aangezien Anja ons van te voren had ingecheckt, konden we de lange rij wachtenden voorbij lopen en binnen een wip en een scheet konden we plaatsnemen bij de Starbucks voor een welverdiend bakkie pleur.
Geraldine nog aan de telefoon gehad, die stond ook op Schiphol in te checken om naar Bali te vertrekken (wat hebben we het toch slecht) ;)
Iets later dan gepland vlogen we dan toch zonder problemen naar Madrid.
Daar aangekomen om 11.00 uur, hadden we nog zo{n 45 minuten om de volgende vlucht te pakken. (wat een groot vliegveld!!! nooit geweten!)
Ook dit vliegtuig vertrok iets later dan gepland, ach ja, spanjaarden he, mañana, mañana, ha, ha, ha.
Wat ik wel even kwijt wil is dat het vliegtuig echt een gammele, lelijke, oude bak was, wat een oude kneut zeg, jeetje!
Anayway, 9 uur later komen wij om 17.00 uur plaatselijke tijd aan in Caracas, Venezuela.
Het is hier 5.5 uur vroeger als in Nederland.
De groep verzameld zich en we stellen elkaar allemaal voor, maar zodra de volgende zich voorstelt ben ik de naam van de vorige alweer kwijt....
Het is een groep van uitersten, de oudste is Annie: 76 jaar en ik ben de jongste.
2 Belgen, een stel van onze leeftijd, nog een paar alleengaande mannen (hun vrouw had of geen uren meer op het werk of had hun man in de steek gelaten).
Maar goed, niet belangerijk allemaal!
De gids, Lia daarentegen erg leuk! Vlotte vrouw, uit Schiedam (als ik het goed heb onthouden) woont al 17 jaar in Venezuela, heeft hier een man en een kindje van 9 jaar en werkt dus voor Baobab.
Als eerste de geldzaken: je kunt je cash euro{s netjes bij de bank of een wisselkantoor omwisselen naar Bolivars maar dan krijg je uiteraard de officiele wisselkoers:
1 euro = 2 Bs
Maar je kunt je euro{s natuurlijk ook wisselen bij Lia{s mannetje met een zwarte markt wisselkoers:
1 euro = 7 Bs!!!!!
Gelukkig had ik 700 euro in cash bij me, jippie!! Da benne leuke dingen voor de mensch.
Het hotel in Caracas ligt in een veilige buurt vlakbij de bekende winkelboulevard Sabane Grande.
Daar hebben we {s avonds een hapje gegeten op een terras en toen naar bed!
10-1-2010 zondag
Om 05.30 uur wakker geworden, nog even lekker liggen doemelen en toen een ijskoude douche genomen (geen warm water, brrr)
Even naar de bakker gelopen, broodje gegeten, kopje koffie gedronken en om 8.15 uur hadden we onze eerste briefing.
Met onze bus naar het oude koloniale gedeelte van Caracas gereden waar we een kleine wandeling hebben gemaakt naar het geboortehuis van Simon Bolivar, de bevrijder van Zuid-Amerika.
Klein museum van Simon Bolivar bezocht, het Capitolio, waar Chavez zijn toespraken houdt en het Pantheon, waar Simon Bolivar begraven ligt. Best bijzonder eigenlijk om op deze plekken te zijn, heb al zoveel gezelezen over deze man en nu sta je in zijn huis en aan zijn graf.
Na deze culturele ochtend stappen we in de bus op weg naar het nationale park Henri Pittier.
Dit ligt in de uitlopers van de Andes en grenst in het noorden aan de Caribische kust.
Door de hoogteverschillen in dit park (van zeeniveau tot 2000 meter hoogte) vind je hier een grote verscheidenheid aan flora en fauna op een ralatief klein gebied.
Je vindt hier zowel droge tropische bossen als nevel-en regenwouden. Aan de kust mangroven, moerassen, kliffen en tropische stranden.
17.30 uur komen we aan (na een behoorlijk hectische rit, echt bolivia-tafferelen op de weg....slik: afgronden, razende bussen die voorbij komen...).
We slapen in een soort van hostel, en na mijn 3 maanden Oz ben ik wel wat gewend, maar Anja moet toch echt even slikken!
Er zitten geen ramen in de deur en kozijnen maar houten planken, het lijkt idd een kraakpand, ha, ha, ha, maar goed als we maar een bed en een douche hebben...An denkt daar toch anders over en gaat op bed liggen visualiseren dat we ons nog steeds in het Sheraton bevinden, ha, ha, ha.
Het plaatsje waar we ons bevinden heet Puerto Colombia, aan de Caribische zee dus, helemaal leuk.
s Avonds een hapje wezen eten met de hele groep op een dakterras van een van de eettentjes, erg leuk.
11-1-2010 maandag
Heeeeel slecht geslapen vannacht, er stonden 2 pimp-my-ride-auto{s die helemaal volgedouwd waren met luidsprekers tot 4.30 uur in de ochtend met hun deuren en klep open met de stereo op 10 muziek de straat door te denderen, echt NIET NORMAAL!!!!
7.15 uur opgestaan, lekker ontbeten en om 9.00 uur in de bus voor een wandeling van 5.5 uur door het Henri Pittier National Park onder leiding van een duitser die hier al jaaaren woont.
Prachtige wandeling, door beekjes, bergen op, de nevel op zien komen in het woud, heel veel vogels gezien, prachtige planten, ik was helemaal in mijn element, zaaaalig dat door de natuur heen lopen, zucht :)
Aan het eind van de wandeling een duik genomen in de rivier, helemaal lekker na zo{n end lopen van 5.5 uur.
Toen terug naar het hostel gereden en onderweg nog even gestopt in Choroni, een charmant plaatsje, bestaande uit een paar nauwe straatjes en pastelkleurige huisjes.
Even opbed liggen chillen en toen even naar het strand gelopen van Puerto Colombia, prachtig hoor: wuivende palmbomen, mooi strand, alleen helemaal rot gebeten door de zandvlooien, ha, ha, das dan weer wat minder!
12-1-2010 dinsdag
Vandaag een uitstapje gemaakt naar het dorpje Chuao.
Per boot varen we over de Caribische zee (erg gaaf!!!!) en meren we aan bij een klein strandje een half uurtje varen verderop.
Daar worden we met zijn allen achetrop een wagen geladen en worden we de cacao-plantage opgereden en in het dorpje afgezet.
vanaf het dorpje lopen we de weg weer terug, zalige wandeling door de plantages. op de slippertjes, 30 graden, zonnetje, och mensen wat heb ik het toch GOED!!!
Als we weer terug zijn op het strand, kleed ik me om en duik met mijn bikini de Caribische Zee in, uitkijkend over het water, hopend op Jack Sparrow die me meeneemt op 1 van zijn avonturen, maar helaas....grote pelikanen die op de visserbootjes wachten, strijken neer in het water ;)
Dan is er de lunch, een grote meneer met een grote dikke buik serveert rode zeebaars met salade en bakabana....vers uit de zee en dan zit je daar, wind in je gezicht, uitkijkend over de zee, een visje te plukken, zucht, kon het leven maar altijd zo zijn!
Daarna nog even lekker in de zon gezeten (mijn schouders en mijn gezicht verbrand...) en toen weer met de boot terug langs de kust op naar ons hostel.
Daar aangekomen even een douche genomen, spullen gepakt en toen met onze bus naar Maracay gereden om aldaar de nachtbus naar Merida te pakken.
Die vertrok rond 20.00-21.00 uur en twaalf uur later zijn we in Merida.
(geen oog dicht gedaan natuurlijk....)
13-1-2010 woensdag
Merida dus, prachtig gelegen in de Andes, op een hoogte van 1700 meter, omgeven door bergen, waaronder de hoogste top van Venezuela, de Pico Bolivar (5007 meter).
We hebben de hele dag vrij om ons voor te bereiden op de 3-daagse wandeling door het Andesgebergte die morgen van start gaat.
Anja is helaas ziek geworden in de bus vannacht, dus die ligt nu op bed.
Hopelijk voelt ze zich morgen weer helemaal goed, ze slaapt nu en ik ben dus even een teken van leven aan het geven naar jullie toe!
Ben heel benieuwd naar de komende dagen, het Andesgebergte is echt my-place-to-be, vind het helemaal geweldig (alleen zo hoog he, dus de Diamox ligt klaar mocht ik er last van krijgen).
1 ding is wel erg jammer: de Angel Falls (het hoogtepunt van de reis...) gaat waarschijnlijk niet door; het is zooo droog hier in Venezuela, dat de waterval eigenlijk alleen nog maar een pisstraaltje is en de weg er naar toe (via de rivier) onbegaanbaar.....dus Lia is aan het kijken wat we als alternatief kunnen doen, we hebben wel aangegeven dat we sowieso die kant op willen en wellicht met een helikoptervlucht over de tepuis gaan maken en dus toch het gebied gaan zien wat zo prachtig schijnt te zijn.
Dus....wordt vervolgd...
Voor de rest hebben we het naar onze zin, het is VERSCHRIKKELIJK lekker weer (hoe is het bij jullie....) lieve, vriendelijke mensen, de Venezolanen (het toerisme staat nog echt in de kinderschoenen, ze staan je vaak echt aan te gapen, vooral naar Anja; lang, blond ;) ) lekker eten, wat wil een mens nog meer?
Ik zal na de trek weer een verslagje kunnen plaatsen, denk ik, dus tot die tijd: hasta luego!!!!
Liefs en een dikke zoen van Manon XXXX
-
13 Januari 2010 - 18:59
Kierayn En De Rest:
Helemaal super zuz! Geniet er lekker van en doe de groetjes aan Anja!
Dikke kus van ons! -
13 Januari 2010 - 19:00
Suus:
Lieve Manonnie,
Hmmm dat klinkt weer helemaal geweldig!!!
En dat weer, dat kennen wij helemaal niet meer... Het wordt hier wel een stuk warmer, de komende dagen wordt het maar liefst 0 graden ;-)
Ik ben blij dat je vlucht helemaal goed is gegaan, ik had nog ff op teletekst gekeken en ik zag gelukkig al geen rare vertragingen....
Maar ik ben wel weer jaloers hoor!!!!
Geniet er maar lekker van!!!!!
Dikke X Suus
-
13 Januari 2010 - 20:02
Nicole:
Hey Nonnie,
Klinkt allemaal weer erg geweldig! Blij te horen dat jullie goed zijn weggekomen hier, had er een hard hoofd in. Heel veel plezier en ik hoop dat Anja snel weer beter is. GENIET GENIET GENIET!!
Dikke knuffel Nicole -
13 Januari 2010 - 22:47
Lies:
Hallo lieverd,
Fijn om weer van je te horen dat jullie aan het genieten zijn.
Klinkt errug goed!!
Dat nevelwoud lijkt me geweldig.....zucht.
Kijk uit dat je niet (weer) iets verkeerds eet? Heeft Anja dat nu misschien gedaan? Ik hoop dat ze snel weer beter is. Niet fijn,3 dagen door de Andes met een lijf wat liever een beetje op een bank zou willen rondhangen. Ik ben heel benieuwd naar het Andes verhaal, en ik hoop dat de hoogteziekte dit keer ontzettend mee gaat vallen.Take care and have fun. Dikke zoen van mama, ook voor Anja. P.s. Wil jij dat jouw verwarming op 15 C blijft staan? -
13 Januari 2010 - 22:58
Bob:
Hey Manon,
Jezus, je bent wel druk bezig daar. Maar klinkt erg goed. Dus nu 3 dagen lopen door de Andes? Ik had het na 2 dagen jungle al wel gezien met lopen;)
Veel plezier en geniet ervan!!! -
14 Januari 2010 - 07:29
Anette:
Poppetje,
Wij hebben zondag sleetje gereden, echt te gek, dat we dat in Nederland, en dan vooral in Amsterdam nog mogen meemaken. Amsterdam is zo mooi met die witte deklaag, heel anders dan een zonnetje met 30graden,...hahaha. Geniet, ik ga weer verder werken,.....
XX -
14 Januari 2010 - 08:16
Aggi:
Hallo Nonnie,
keifijn om te horen dat je zo lekker druk bent met genieten, je hebt het verdiend, dus ga er maar voor! Hier is het nog hartje winter en ik heb mijn Swiebertje boots nog steeds aan. Ik slaap er zelfs mee, mochten we ons 's morgens uit een meter sneeuw moeten graven. Geloof jij het, dan ik ook. Geniet er in ieder geval van poppetje en ik proef, ruik, hoor,zie en beleef alles gewoon weer mee zoals altijd.
Dikke knuffel Aggi
PS wens Anja maar beterschap en ik blijf duimen dat jullie alles in goede gezondheid blijven beleven.
-
14 Januari 2010 - 10:49
Annemieke:
Hee Manon, zo te lezen vermaken jullie je wel! Ik kan me levendig voorstellen dat Anja dat hostel niet goed genoeg vond haha. Maar hopelijk voelt ze zich snel wat beter, dat is belangrijker natuurlijk. Nou, geniet er lekker van zou ik zeggen! Groetjes,
Annemieke -
14 Januari 2010 - 15:28
Opa En Oma:
hi lieverd, je hebt het weer helemaal naar je zin, geweldig, geniet maar van elke dag en wees voorzichtig, veel liefs en kusjes en gemes xxxx -
15 Januari 2010 - 12:54
Jeske:
Nonnie, you've made it!
En wat een mooie dingen allemaal alweer in deze paar dagen...kwijl kwijl hoor! Hier is het buiten ook heerlijk hoor...als je drie jassen aan hebt ja! Ik hoop dat Anja snel beter is! Lieverd, fijn dat je ons weer op de hoogte houdt!
Dikke kus Jeske -
15 Januari 2010 - 14:16
Buuf:
klinkt goed buuf!!!héél véél plezier daar...dikke kus van ons -
16 Januari 2010 - 20:42
Eve:
Hé babe,
Fijn om weer wat van je te horen! En wat klinkt t allemaal weer geweldig!!
T zou alleen wel jammer zijn als je de angel falls niet te zien krijgt, ik weet dat je daar erg naar uit keek! Geniet er van en heel veel succes met de hoogte, ik hoop dat t allemaal goed gaat! Dikke kus van ons
P.s. Fé blijft naar je zwaaien als we langs je werk rijden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
