Vervolg
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
16 Januari 2010 | Venezuela, Mérida
Hallo allemaal!
Zijn we weer!!
Eerst de huishoudelijke mededelingen:
Ja, mam, laat de verwarming maar op 15 staan zolang het stervenskoud is in Nederland, anders maggie wel uit hoor.
Suusje, Ivy alvast van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag!!! (geen idee wanneer we weer de mogelijkheid hebben om weer achter een toetsenbord te kruipen).
Ook opa is binnenkort jarig, dus opa hier alvast 3 heeeele dikke zoenen en gemes van mij voor jou, ik hoop dat je een hele fijne verjaardag hebt met iedereen, als ik terug ben kom ik je een dikke knuffel geven.
Goed, waar waren we gebleven?
Woensdag 13 januari heeft An de hele dag op bed gelegen en ook s avonds kon ze er niet uit komen, een flinke griep, bah.
Ik ben s avonds met een stel wezen eten in Abadia, waar ik nu ook weer zit te internetten.
Een hartstikke leuk restaurant, je wordt bediend door monikken (met een ;) ) en de aankleding is echt heel erg mooi, alsof je in een soort van kerk zit, allemaal beelden, kruizen, pilaren in alle kleuren van de regenboog.
Rond 21.00 uur terug naar de posada en de tas gepakt voor de 'Andestrek'.
Donderdag 14-01-2010
7.00 uur op, als een roosje geslapen, moest van heel ver komen om de wekker tot mijn hoofd door te laten dringen.
Anja voelde zich gelukkig alweer wat beter en besloot om mee te gaan naar de Andes (JIPPIE!!!).
Warme douche genomen (geloof me: dat is hier echt geluk hebben, net als de electriciteit, alles is op rantsoen, die Chavez besluit gewoon om bepaalde gebieden in Venezuela van de stroom af te sluiten, uuuren. Ik moet er wel bij vertellen dat er momenteel extreme hitte heerst, waardoor de stuwdam praktisch droog ligt en electriciteit vanuit Brazilie wordt ingekocht enzo, dus op zich wel begrijpelijk...).
Anyway:
Om 10.00 uur worden de weekendtassen in de jeep geladen en nemen we plaats, ik voorin want ik wordt snel wagenziek.
In 4 uur tijd klimmen we naar 2700 meter hoogte, langs afgronden, soms op wat asfalt maar over het algemeen over zandweggetjes, waarbij je je regelmatig afvraagt: hoe moet dit nou als er een tegenligger aankomt?
Prachtige bergen, heel anders dan we de Andes gewend zijn, maar erg mooi.
Na een paar uur stoppen de jeeps en kan er vanaf dat punt gewandeld worden naar Los Nevados, waar we 2 nachten in een Posada zullen verblijven.
Ik voel me toch een beetje high en heb lichte hoofdpijn en An moet sowieso rustig aan doen, dus wij besluiten om in de jeep te blijven zitten en ons naar de posada te laten rijden (gemak dient de mens, toch?)
Heb voor de zekerheid toch maar een Diamoxje (tegen de hoogteziekte) ingenomen, niet geheel onverstandig dus.
We rijden langs kleine fincas, boerderijen van keuterboeren.
Dan rijden we dus na een uurtje Los Nevados binnen na deze prachtige rit door de bergen, het is bloedheet, er vliegen talloze gieren rond in de dalen (wachtend op een toerist die naar beneden klettert :) )
De posada heet La Bella Vista, nou dat doet haar naam eer aan, wat een prachtige plek daar in the middle of nowhere, wat een schitterend uitzicht over de bergen.
Los Nevados is een dorpje waar de tijd lijkt stil te staan, een klein kerkpleintje waar de paar dorpsbewoners de hele dag komen en gaan.
De badkamer van onze kamer heeft een prachtig uitzicht!!
's Avonds om 18.00 uur, dik ingepakt (zodra de zon is onder gegaan is het behoorlijk fris) hebben we een happy hour; Lia heeft 2 flessen kaneellikeur meegenomen, jammie, daar warm je van op! ;)
19.00 uu eten we wat de pot schaft: een soepie vooraf en daarna een bord met salade, rijst, gebakken banaan en stoofvlees. Oh, ja en stroomuitval (off course), dus romantsch bij kaarslicht zitten eten.
Toen met de zaklamp door het PIKKE-donker terug naar de kamer.
Lekker op tijd naar bed gegaan (21.00 uur).
15-01-2010 vrijdag
7.00 uur weer uit de veren, geen warme douche helaas, maar ik moet 's ochtends mijn haren wassen om wakker te worden, I know; psychisch...dus toch als een bikkel onde die koude douche: BRAIN-FREEZE!!!!! ha, ha, ha.
8.00 uur aan het ontbijt (lekker) met zijn allen en rond 9.30 uur staan we allemaal bovenaan het dorp klaar om op onze ezeltjes te stappen.
De ezeltocht is werklijk prachtig!!!
Het is helaas moeilijk foto's maken al hobbelend op de rug van, dus das niet gelukt.
(het zijn overigens muil-ezels en die schijnen heel wat kilo's te kunnen sjouwen....zo voelde ik me al wat minder bezwaard om met mijn ...kilo op dat dier te klimmen)
Ik heb uiteraard weer een ezel die er hele andere ideeen op na houdt en de andere kant wilt opstuiven als we op een kleine splitsing komen in de bergen. Iedereen moet linksaf en die van mij neemt een sprint rechts de heuvel op...logisch...
Geen idee waar de rem zit op die dieren, laat staan hoe ik moet sturen dus ik laat hem maar en de gids rent me achterna en krijgt mijn ezeltje te pakken.
Na 1,5 uur hebben we een stop om de dieren even op adem te laten komen, en wij om de benen te strekken.
Wij mogen nu kiezen: of verder de bergen af op de ezels of zelf lopen.
Ik ben blijven zitten, want na de lunch staat een fikse wandeling op het programma.
Een uur lang gaan we dus de bergen af, tering-jantje, maar dat voel je in je bovenbenen!!!
Rond 12.30 uur zijn we terug in de posada, om 13.15 uur lunch op het kerkpleintje en om 15.00 uur verzamelen voor de wandeling.
DIE WAS NIET NORMAAL ZWAAR!!!!!!!!!!!
Ik lieg niet als ik zeg dat ik een hartslag had van 180! Klimpartijen, pfoe, echt heavy, heb op bepaalde momenten echt gedacht dat ik voedsel zou worden voor de gieren die aan het rondcirkelen waren boven onze hoofden.
Ik kan wel een flinke wandeling hebben, maar dit was echt zwaar.
Rond de 30-35 graden, brandende zon, steile hellingen, geen beschutting, 2700 meter hoog...nou, ja, jullie snappen het wel.
Prachtige wandeling hoor, begrijp me niet verkeerd, je loopt daar in een omgeving die zo mooi is, alleen heb je bijna geen moment van bezinning omdat je alsmaar bezig bent met je hartslag naar beneden te krijgen.
Alleen op de vlakke stukken kijk ik mijn ogen uit, prachtig.
Wel een paar heeeele mooie plaatjes geschoten!
2,5 uur hebben we er over gedaan om te te komen in Los Nevados, ik was me toch een bosje misselijk van de inspanning, kreeg geen hap meer door mijn keel, heb de helft van mijn soep gegeten en het hoofdgerecht heb ik afgeslagen.
Compleet gevloerd! Maar wel helemaal voldaan, want we hebben het toch maar geflikt!!
20.30 uur liggen we op bed, KO....
16-01-2010 zaterdag.
vanochtend weer vroeg op, 7.30 uur hadden we ontbijt en de liefhebbers konden om 8.30 uur vertrekken voor een wandeling. Dezelfde weg die de jeeps ook rijden op weg terug naar Merida, jullie snappen natuurlijk wel waar Manon zat (en Anja overigens ook) juist...in de jeep om 9.30 uur.
De weg was behoorlijk hobbelig en bobbelig, dus toen we bij onze lunchplek aankwamen heb ik eerst even een intieme omhelsing met de wc-pot gehad, om vervolgens weer een zalige beker fruitpunch (zonder alcohol) naar binnen te slobberen, jammie.
Na een paar uur rijden zijn we dus vandaag weer aangekomen in Merida.
We hebben de rest van de middag vrij.
We hebben afgesproken met een aantal mensen van de groep om om 16.00 uur naar de Heladeria Coromoto.
Deze ijssalon heeft een assortiment van maar liefs 1000 smaken ijs, maar geen gewoon ijs (jawel dat hebben ze ook) maar waar die zo bekend om staat is de vreemde variaties ijs die ze hebben:
tonijn-ijs, knoflook-ijs, zwarte-bonenijs etc. etc. Kweetnogniet zeker of ik me er aan ga wagen, maar een ijsje nemen doe ik zeker!
Vanavond gaan we weer uit eten bij Abadia (de monikken) want daar is Anja natuurlijk nog niet geweest.
En morgen....morgen gaan we om 15.00 uur PARAPENTEN!!!!
Nabij Merida ligt een woestijnachtig gebied waar de thermiek uitermate geschikt is om zo'n sprong te maken.
Het schijnt een unieke ervaring te zijn zo'n duosprong te maken met fantastische uitzichten op de Andes en de stad.
Ik ga er voor!!!! Bibber, bibber, hoogtevrees.....
Nou, wij vermaken ons wel zoals jullie lezen.
We zijn er alweer een week joh, time flies when you're having fun!
Tot snel, geen idee wanneer.
liefs en een dikke zoen Manon
Zijn we weer!!
Eerst de huishoudelijke mededelingen:
Ja, mam, laat de verwarming maar op 15 staan zolang het stervenskoud is in Nederland, anders maggie wel uit hoor.
Suusje, Ivy alvast van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag!!! (geen idee wanneer we weer de mogelijkheid hebben om weer achter een toetsenbord te kruipen).
Ook opa is binnenkort jarig, dus opa hier alvast 3 heeeele dikke zoenen en gemes van mij voor jou, ik hoop dat je een hele fijne verjaardag hebt met iedereen, als ik terug ben kom ik je een dikke knuffel geven.
Goed, waar waren we gebleven?
Woensdag 13 januari heeft An de hele dag op bed gelegen en ook s avonds kon ze er niet uit komen, een flinke griep, bah.
Ik ben s avonds met een stel wezen eten in Abadia, waar ik nu ook weer zit te internetten.
Een hartstikke leuk restaurant, je wordt bediend door monikken (met een ;) ) en de aankleding is echt heel erg mooi, alsof je in een soort van kerk zit, allemaal beelden, kruizen, pilaren in alle kleuren van de regenboog.
Rond 21.00 uur terug naar de posada en de tas gepakt voor de 'Andestrek'.
Donderdag 14-01-2010
7.00 uur op, als een roosje geslapen, moest van heel ver komen om de wekker tot mijn hoofd door te laten dringen.
Anja voelde zich gelukkig alweer wat beter en besloot om mee te gaan naar de Andes (JIPPIE!!!).
Warme douche genomen (geloof me: dat is hier echt geluk hebben, net als de electriciteit, alles is op rantsoen, die Chavez besluit gewoon om bepaalde gebieden in Venezuela van de stroom af te sluiten, uuuren. Ik moet er wel bij vertellen dat er momenteel extreme hitte heerst, waardoor de stuwdam praktisch droog ligt en electriciteit vanuit Brazilie wordt ingekocht enzo, dus op zich wel begrijpelijk...).
Anyway:
Om 10.00 uur worden de weekendtassen in de jeep geladen en nemen we plaats, ik voorin want ik wordt snel wagenziek.
In 4 uur tijd klimmen we naar 2700 meter hoogte, langs afgronden, soms op wat asfalt maar over het algemeen over zandweggetjes, waarbij je je regelmatig afvraagt: hoe moet dit nou als er een tegenligger aankomt?
Prachtige bergen, heel anders dan we de Andes gewend zijn, maar erg mooi.
Na een paar uur stoppen de jeeps en kan er vanaf dat punt gewandeld worden naar Los Nevados, waar we 2 nachten in een Posada zullen verblijven.
Ik voel me toch een beetje high en heb lichte hoofdpijn en An moet sowieso rustig aan doen, dus wij besluiten om in de jeep te blijven zitten en ons naar de posada te laten rijden (gemak dient de mens, toch?)
Heb voor de zekerheid toch maar een Diamoxje (tegen de hoogteziekte) ingenomen, niet geheel onverstandig dus.
We rijden langs kleine fincas, boerderijen van keuterboeren.
Dan rijden we dus na een uurtje Los Nevados binnen na deze prachtige rit door de bergen, het is bloedheet, er vliegen talloze gieren rond in de dalen (wachtend op een toerist die naar beneden klettert :) )
De posada heet La Bella Vista, nou dat doet haar naam eer aan, wat een prachtige plek daar in the middle of nowhere, wat een schitterend uitzicht over de bergen.
Los Nevados is een dorpje waar de tijd lijkt stil te staan, een klein kerkpleintje waar de paar dorpsbewoners de hele dag komen en gaan.
De badkamer van onze kamer heeft een prachtig uitzicht!!
's Avonds om 18.00 uur, dik ingepakt (zodra de zon is onder gegaan is het behoorlijk fris) hebben we een happy hour; Lia heeft 2 flessen kaneellikeur meegenomen, jammie, daar warm je van op! ;)
19.00 uu eten we wat de pot schaft: een soepie vooraf en daarna een bord met salade, rijst, gebakken banaan en stoofvlees. Oh, ja en stroomuitval (off course), dus romantsch bij kaarslicht zitten eten.
Toen met de zaklamp door het PIKKE-donker terug naar de kamer.
Lekker op tijd naar bed gegaan (21.00 uur).
15-01-2010 vrijdag
7.00 uur weer uit de veren, geen warme douche helaas, maar ik moet 's ochtends mijn haren wassen om wakker te worden, I know; psychisch...dus toch als een bikkel onde die koude douche: BRAIN-FREEZE!!!!! ha, ha, ha.
8.00 uur aan het ontbijt (lekker) met zijn allen en rond 9.30 uur staan we allemaal bovenaan het dorp klaar om op onze ezeltjes te stappen.
De ezeltocht is werklijk prachtig!!!
Het is helaas moeilijk foto's maken al hobbelend op de rug van, dus das niet gelukt.
(het zijn overigens muil-ezels en die schijnen heel wat kilo's te kunnen sjouwen....zo voelde ik me al wat minder bezwaard om met mijn ...kilo op dat dier te klimmen)
Ik heb uiteraard weer een ezel die er hele andere ideeen op na houdt en de andere kant wilt opstuiven als we op een kleine splitsing komen in de bergen. Iedereen moet linksaf en die van mij neemt een sprint rechts de heuvel op...logisch...
Geen idee waar de rem zit op die dieren, laat staan hoe ik moet sturen dus ik laat hem maar en de gids rent me achterna en krijgt mijn ezeltje te pakken.
Na 1,5 uur hebben we een stop om de dieren even op adem te laten komen, en wij om de benen te strekken.
Wij mogen nu kiezen: of verder de bergen af op de ezels of zelf lopen.
Ik ben blijven zitten, want na de lunch staat een fikse wandeling op het programma.
Een uur lang gaan we dus de bergen af, tering-jantje, maar dat voel je in je bovenbenen!!!
Rond 12.30 uur zijn we terug in de posada, om 13.15 uur lunch op het kerkpleintje en om 15.00 uur verzamelen voor de wandeling.
DIE WAS NIET NORMAAL ZWAAR!!!!!!!!!!!
Ik lieg niet als ik zeg dat ik een hartslag had van 180! Klimpartijen, pfoe, echt heavy, heb op bepaalde momenten echt gedacht dat ik voedsel zou worden voor de gieren die aan het rondcirkelen waren boven onze hoofden.
Ik kan wel een flinke wandeling hebben, maar dit was echt zwaar.
Rond de 30-35 graden, brandende zon, steile hellingen, geen beschutting, 2700 meter hoog...nou, ja, jullie snappen het wel.
Prachtige wandeling hoor, begrijp me niet verkeerd, je loopt daar in een omgeving die zo mooi is, alleen heb je bijna geen moment van bezinning omdat je alsmaar bezig bent met je hartslag naar beneden te krijgen.
Alleen op de vlakke stukken kijk ik mijn ogen uit, prachtig.
Wel een paar heeeele mooie plaatjes geschoten!
2,5 uur hebben we er over gedaan om te te komen in Los Nevados, ik was me toch een bosje misselijk van de inspanning, kreeg geen hap meer door mijn keel, heb de helft van mijn soep gegeten en het hoofdgerecht heb ik afgeslagen.
Compleet gevloerd! Maar wel helemaal voldaan, want we hebben het toch maar geflikt!!
20.30 uur liggen we op bed, KO....
16-01-2010 zaterdag.
vanochtend weer vroeg op, 7.30 uur hadden we ontbijt en de liefhebbers konden om 8.30 uur vertrekken voor een wandeling. Dezelfde weg die de jeeps ook rijden op weg terug naar Merida, jullie snappen natuurlijk wel waar Manon zat (en Anja overigens ook) juist...in de jeep om 9.30 uur.
De weg was behoorlijk hobbelig en bobbelig, dus toen we bij onze lunchplek aankwamen heb ik eerst even een intieme omhelsing met de wc-pot gehad, om vervolgens weer een zalige beker fruitpunch (zonder alcohol) naar binnen te slobberen, jammie.
Na een paar uur rijden zijn we dus vandaag weer aangekomen in Merida.
We hebben de rest van de middag vrij.
We hebben afgesproken met een aantal mensen van de groep om om 16.00 uur naar de Heladeria Coromoto.
Deze ijssalon heeft een assortiment van maar liefs 1000 smaken ijs, maar geen gewoon ijs (jawel dat hebben ze ook) maar waar die zo bekend om staat is de vreemde variaties ijs die ze hebben:
tonijn-ijs, knoflook-ijs, zwarte-bonenijs etc. etc. Kweetnogniet zeker of ik me er aan ga wagen, maar een ijsje nemen doe ik zeker!
Vanavond gaan we weer uit eten bij Abadia (de monikken) want daar is Anja natuurlijk nog niet geweest.
En morgen....morgen gaan we om 15.00 uur PARAPENTEN!!!!
Nabij Merida ligt een woestijnachtig gebied waar de thermiek uitermate geschikt is om zo'n sprong te maken.
Het schijnt een unieke ervaring te zijn zo'n duosprong te maken met fantastische uitzichten op de Andes en de stad.
Ik ga er voor!!!! Bibber, bibber, hoogtevrees.....
Nou, wij vermaken ons wel zoals jullie lezen.
We zijn er alweer een week joh, time flies when you're having fun!
Tot snel, geen idee wanneer.
liefs en een dikke zoen Manon
-
17 Januari 2010 - 02:35
Bob:
Hey Manon,
Klinkt erg goed. Die beklimming:) Ik weet precies wat je bedoelt. Je moet echt soms een timeout nemen om alles in je op te nemen... Ik zat ook alleen maar te vloeken en te klagen toen ik die vulkaan beklom. Maar het voldane gevoel daarna maakt een hoop goed:)
En die ijskoude douche s'ochtends zorgt er wel voor dat je meteen wakker wordt;)
Veel plezier daar!!!! -
17 Januari 2010 - 08:06
Pjotter:
Hoi Lieve luitjes,
Het doet me deugd dat jullie zoveel pezier hebben en lekker weer. Geniet maar lekker van alles wat jullie aan leuke dingen nog gaan meemaken. Blijf gezond en heel veel kusjes van Alina en mij. XXXXXXXXXX -
17 Januari 2010 - 09:30
Roos:
haay
zoooo jij maakt het allemaal wel weer mee he!! en dan die ezel hahaha..hoop dat je sprong goed gegaan is!!
ivy bedankt je voor de felicitatie(-:
kijk uit voor de gieren manon en lees je snel weer.xxx-
-
17 Januari 2010 - 10:34
Opa En Oma:
Lieverd bedankt voor je verjaardag wensen,heb nog een hoop tegoed als je weer thuis bent.Geniet van je vacantie,kusjes Opa en Oma -
17 Januari 2010 - 11:18
Lies:
Hallo lieverd,
Het lijkt wel een survivaltocht; fijn dat er jeeps zijn!
Ik ben heel benieuwd naar het para-gebeuren.
Het moment van springen lijkt me maag-binnenstebuitenkerend,maar daarna is het denk ik adembenemend mooi en genieten maar!
Dikke zoen van mama -
17 Januari 2010 - 12:00
Suus:
Hi Manonnie,
Ja morgen is het zo ver!!!!
Ivy 3 jaar en ik maar liefst 30!!!!
Volgende week als ik mijn feestje vier, drinken we er allemaal 1tje op jou!!!
Lief dat je daar nog aan me hebt gedacht!
Maar klinkt weer allemaal geweldig!!
Pas idd maar op voor die gieren, we willen wel een hele Manon terug en niet eentje die is aangevreten door de gieren, omdat ze het ravijn is ingekukeld!!!
Geniet er nog van meid!!!
XXX Suus -
17 Januari 2010 - 16:17
Carmen:
prachtig zoals je vertelt..je maakt t zelf een beetje mee.. Wat een ervaring! Geweldig..Enjoy love!!
Un beso grande special... -
18 Januari 2010 - 07:42
Anette:
He pop,
1 woord:
WAUW, oké 2 woorden erbij : ben jaloers.
XXXXX -
20 Januari 2010 - 04:04
Geraldine En Marcel:
He Meissie!
Ik schrijf je effe snel een berichtje, weet niet of je mijn sms nog gekregen hebt maar ik die van jou wel. Gedoe met telefoonkaarten en niks werkt dus heb nu indo simkaart. Hahaha. Je krijgt de groeten van die lange, de tent ziet er super hip uit. Vrijdagavond is de grand opening. Verder elke dag onderweg geweest en veel gezien maar dat vertel ik je allemaal og wel als we weer thuis zijn.
Bij jou klinkt het allemaal super goed, ik heb net deze pagina gelezen ga zo de eerste pagina nog lezen dan ben ik weer bij. Geniet er lekker van meis en hoop dat met anja alles goed is nu. Suc6 met de hoogte verschillen en de malariapillen hahah.
HEb je al je angsten overwonnen? Parasailen enzo? Ben benieuwd. We houden contact. Mooie fotos maken he!!
Hele dikke kus en knuffel vanuit Bali -
20 Januari 2010 - 22:04
Derya:
Dag skattie,
sorry voor m'n late bericht!! wat super om te lezen en weten dat jij/jullie het zo na jullie zin hebben!! Het klinkt weer hartstikke geweldig allemaal.Ben ook benieuwd naar je foto's. Hoop dat je genoeten hebt van de sprong ( ik doe het je niet na)
Geniet lekker meid , have Fun
ps- kun je een beetje zonneschijn hier heen sturen??We zijn je erg dankbaar ;)
Dikke knuffel van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
